Aldus Manutius Italiaanse drukker
Aldus Manutius Italiaanse drukker
Anonim

Aldus Manutius, ook wel Aldo Manuzio genoemd, met de naam Aldus Manutius the Elder, Italiaans Aldo Manuzio il Vecchio, oorspronkelijke naam Teobaldo Manucci, (geboren in 1449, Bassiano, Pauselijke Staten [Italië] - overleden op 6 februari 1515, Venetië), de leidende figuur van zijn tijd in drukken, publiceren en typografie, oprichter van een ware dynastie van grote drukker-uitgevers, en organisator van de beroemde Aldine Press. Manutius produceerde de eerste gedrukte edities van veel van de Griekse en Latijnse klassiekers en wordt vooral geassocieerd met de productie van kleine, uitstekend bewerkte boeken in zakformaat die in goedkope edities worden gedrukt.

Na studies in Rome en Ferrara bereikte Manutius Venetië in 1490 en verzamelde een groep Griekse geleerden en componisten om zich heen. In maart 1495 gaf hij zijn eerste gedateerde boek uit, de Erotemata van Constantijn Lascaris. Gedurende 1495–98 drukte hij vijf delen van Aristoteles; in 1495, de idylle van Theocritus en De Aetna van Pietro Bembo; en in 1498 werken van Aristophanes en Politian.

Francesco Griffo, die zijn type snijder was, was in 1500 verantwoordelijk voor het eerste cursieve lettertype, voor het eerst gebruikt in de Virgil van 1501. De Hypnerotomachia Poliphili (1499) van Francesco Colonna, met zijn opmerkelijke houtsneden door een onbekende kunstenaar, was Manutius 'beroemdste boek. In 1501 drukte hij Juvenal, Martial en Petrarca's Cose volgari; in 1502 werken van Gaius Valerius Catullus, Lucan, Thucydides, Sophocles en Herodotus; en in augustus 1502, La divina commedia van Dante, die voor het eerst de beroemde colofon van het Aldine-anker en de dolfijn liet zien. In de Sophocles van 1502 vond de eerste vermelding plaats van de Aldine academy, een door Manutius opgerichte geleerdenorganisatie om klassieke teksten te redigeren. Tussen 1503 en 1514 omvatte zijn productie werken van Xenophon, Euripides, Homer, Aesop, Virgil, Desiderius Erasmus, Horace, Pindar en Plato.

Manutius trouwde in 1505 en daarna verscheen de naam van zijn schoonvader, Andrea Torresani di Asola, regelmatig met de zijne in opdrukken. Na de dood van Manutius zetten zijn zwagers, de Asolani, de Aldine Press voort tot 1533, toen zijn derde zoon, Paulus Manutius, het roer overnam. Paulus ging in 1561 naar Rome en liet de Aldine-pers over aan zijn zoon Aldus Manutius de Jonge. Het is waarschijnlijk dat de familie Aldine tussen 1495 en 1595 1.000 edities heeft gedrukt.