Antoine Coypel, (geboren 12 april 1661, Parijs, Frankrijk - stierf 7 januari 1722, Parijs), Franse schilder die een belangrijke invloed had op het aanmoedigen van de barokke stijl in de Franse kunst.
Quiz
Dit of dat? Schilder versus architect
Andrea Mantegna
Coypel was een artistiek wonder. Op 11-jarige leeftijd ging hij met zijn vader, Noël Coypel, naar Rome, die daar tot directeur van de Franse Academie werd benoemd. Na drie jaar in Rome heeft Antoine een jaar in Noord-Italië doorgebracht met het bestuderen van Correggio en de Bolognese en Venetiaanse scholen. In 1676 keerde hij terug naar Parijs, waar hij in 1681 werd ontvangen als lid van de Franse Koninklijke Academie met zijn werk Louis XIV Resting After the Peace of Nymegen, dat een Bolognese invloed vertoont en anticipeert op de sfeer van de rococostijl. De stijl van Coypel evolueerde op een eclectische manier. Zijn bewondering voor Rubens kwam naar voren in zijn Democritus (1692), en al snel daarna werd de invloed van Poussin gevoeld. Deze combinatie van invloed is te zien in Coypels meest bekende werken - een reeks grote bijbelse composities. Coypel werd directeur van de Academie in 1714 en werd het volgende jaar benoemd tot eerste schilder van de koning.
De Grand Dauphin, de broer van Louis XIV, gaf de kunstenaar de opdracht om in 1700 een reeks panelen te schilderen die het verhaal van Cupido en Psyche illustreren; deze werken tonen iets van de lichtheid van het rococowerk, maar met een zware mate van barok. In 1702 gaf de hertog van Orléans Coypel de opdracht om de grote galerij van het Palais Royal te versieren met illustraties uit het verhaal van Aeneas; het plafond is een uitstekend voorbeeld van de barokstijl in de Franse kunst. Het plafond van Coypel voor de kapel van Versailles in 1708 is nog brutaler; daarin volgt de kunstenaar een Romeins barok model. Hij staat ook bekend om verschillende gravures (bijv. Judith, De Maagd en het Kind).
