Villa-Lobos Bachianas Brasileiras 6 Alice K. Dade / Fredrik Ekdahl Festival Mozaic 2014 (Mei 2024)
Bachianas Brasileiras No. 2, orkestsuite van de Braziliaanse componist Heitor Villa-Lobos, de tweede van een set van negen suites (1930–45) voor verschillende combinaties van stemmen en instrumenten, waarin contrapuntische en harmonische technieken op de manier van JS Bach zijn toegepast op thema's van Braziliaanse afkomst. De tweede suite werd omstreeks 1930 samengesteld, hoewel Villa-Lobos deze later heeft herzien.
Quiz
Het gordijn opheffen voor componisten: feit of fictie?
Haydn componeerde geen strijkkwartetten.
De Bachianas Brasileiras-suites van Villa-Lobos hebben sterk verschillende scores, variërend van kleinschalige kamermuziek tot grootse orkestwerken. De tweede suite neigt meer naar de laatste. Het werk is een stuk programmamuziek, waarbij elk van de vier delen een andere indruk van het Braziliaanse leven geeft, zoals blijkt uit de ondertitel van elke beweging.
De trage sfeer van de openingsbeweging, 'Preludio: o canto do capadocio' ('Prelude: The Scamp's Song'), verbeeldt de ongedwongen en onbezonnen levensstijl van een plattelandsgenoot. Het tweede deel, "Aria: o canto da nossa terra" ("Aria: The Song of Our Land"), daarentegen, is iets sneller in tempo en biedt een sterkere energie. Het opent met een brede, vloeiende, anthemachtige melodie, gevolgd door een slinkend thema waarin zowel de saxofoon als de trombone een prominente rol spelen; de anthemachtige melodie keert terug om de beweging te sluiten. Een vergelijkbare structuur is duidelijk in het derde deel, "Danza: lembrança do sertão" ("Dans: Herinnering aan de Bush"), waarin het openingsthema aan het einde van de beweging wordt herhaald, met een contrasterend centraal thema dat hier suggereert een volksdans. Het laatste deel, "Toccata: o trenzinho do Caipira" ("Toccata: The Peasant's Little Train"), begint met timbrale en ritmische effecten die een versnellende stoommachine oproepen. Het vloeiende hoofdthema vertegenwoordigt de voortgang van de trein door het landschap met zijn vrolijke lading passagiers, en een geleidelijke vertraging van het tempo, met meer stoomstoten, suggereert het vertragen van de trein terwijl deze het station binnen glijdt.
