Bhartrihari Caves (Mei 2024)
Bhartrihari, (geboren in 570? Ce, Ujjain, Malwa, India - overleden in 651 ?, Ujjain), hindoe-filosoof en dichter-grammaticus, auteur van de Vakyapadiya ("Words in a Sentence"), over de filosofie van taal volgens de shabdadvaita ("Word nondualism") school voor Indiase filosofie.
Indiase filosofie: de taalfilosofieën: Bhartrihari en Mandana-Mishra
De hier overwogen taalfilosofen zijn de grammatici onder leiding van Bhartrihari (7e eeuw ce) en Mandana-Mishra
Van adellijke afkomst was Bhartrihari enige tijd verbonden aan het hof van de Maitraka-koning van Valabhi (het moderne Vala, Gujarat), waar hoogstwaarschijnlijk zijn smaak voor zinnelijk leven en materiële bezittingen werd gevormd. Naar het voorbeeld van Indiase wijzen geloofde hij dat hij de wereld moest opgeven voor een hoger leven. Zeven keer probeerde hij een kloosterleven, maar zijn aantrekkingskracht op vrouwen zorgde ervoor dat hij elke keer faalde. Hoewel hij intellectueel vermoedelijk de voorbijgaande aard van wereldse genoegens begreep en een oproep tot yoga en ascetisch leven voelde, was hij niet in staat zijn verlangens te beheersen. Na een lange worsteling werd Bhartrihari yogi en leefde hij tot zijn dood in een grot in de buurt van Ujjain.
Drie van de werken die aan Bhartrihari worden toegeschreven, hebben de titel shataka ('eeuw'): de Shringara (liefde) -shataka, Niti (ethiek en staatsbestel) -shataka en Vairagya (onthechting) -shataka. De meeste schoalars hebben er alleen vertrouwen in dat de eerste de zijne is. Een ander werk dat soms wordt toegeschreven aan Bhartrihari, de Bhattikavya ("Gedicht van Bhatti"), voert taalgymnastiek uit om de subtiliteiten van het Sanskriet te demonstreren.
