Broderie, ook wel parterre de broderie (Frans: “parterre of Embroidery”) genoemd, een type parterre-tuin dat in de late 16e eeuw in Frankrijk is geëvolueerd door Étienne Dupérac en wordt gekenmerkt door de verdeling van paden en bedden tot een borduurpatroon. De patronen waren vloeiende vormlinten (in het algemeen van een geformaliseerd bladvormig ontwerp) in plaats van de hoekige vormen die typerend zijn voor andere soorten parterre; en de verschillende bedden waarin de parterre door paden was verdeeld, werden gecoördineerd in een enkel symmetrisch ontwerp.
De grote meesters van de parterre de broderie waren de Franse tuinlieden Claude Mollet, André Le Nôtre (qv) en Alexandre-Jean-Baptiste Le Blond. De mooiste voorbeelden waren in tuinen zoals bij Hampton Court in Engeland en Versailles in Frankrijk. De parterre de broderie raakte in de 18e eeuw uit de mode toen de natuurlijk ogende of Engelse tuin in de mode kwam.
