Byron Nelson, voluit John Byron Nelson, bijgenaamd Lord Byron, (geboren op 4 februari 1912 in de buurt van Waxahachie, Texas, VS - stierf op 26 september 2006, Roanoke, Texas), Amerikaanse professionele golfer die eind jaren dertig de sport domineerde en Jaren 40. Bekend om zijn vloeiende swing, won hij een record van 11 opeenvolgende professionele toernooien in 1945.
Quiz
Wie schreef het?
Wie schreef The Three Musketeers?
Nelson begon als caddy op 12-jarige leeftijd en werd professional in 1932. Hij won de US Open (1939), het Masters Tournament (1937 en 1942) en het Professional Golfers 'Association of America (PGA) Championship (1940 en 1945). De beste Amerikaanse geldwinnaar in 1944 en 1945, Nelson eindigde 113 keer op rij in het geld. Tijdens zijn recordseizoen van 1945 won hij ook een ongekende 18 van de 30 toernooien. Nelson, die bekend stond als Lord Byron, ontving de Vardon-trofee in 1939 voor een laag scorend gemiddelde. Bijna mechanisch nauwkeurig met zijn ijzeren schoten, won hij de Western Open van 1939 op de moeilijke Medinah No. 3-baan bij Chicago zonder de fairway eenmaal in 72 holes te verlaten. Hij was een hemofilie en was tijdens de Tweede Wereldoorlog vrijgesteld van militaire dienst.
Na het seizoen 1946 ging Nelson in wezen met pensioen en speelde slechts af en toe in toernooien. Zijn totale carrière omvatte 52 PGA-titels. Hij bleef betrokken bij de sport, gaf les aan verschillende spelers, waaronder Tom Watson, en diende als niet-spelende aanvoerder van het Ryder Cup-team in 1965. Daarnaast werkte hij ook als televisiecommentator. Nelson werd in 1953 gekozen in de PGA Hall of Fame en in 1974 in de World Golf Hall of Fame. In 1968 werd een PGA-toernooi in Irving, Texas, naar hem vernoemd. De autobiografie van Nelson, How I Played the Game, werd in 1993 gepubliceerd.
