Camera fotografie

Camera, in fotografie, apparaat voor het opnemen van een afbeelding van een object op een lichtgevoelig oppervlak; het is in wezen een lichtdichte doos met een opening om licht toe te laten dat gericht is op een gevoelige film of plaat.

technologie van fotografie: camera's en lenzen

In zijn eenvoudigste vorm is de camera een lichtdichte container met een lens, een sluiter, een diafragma, een apparaat om vast te houden (en te veranderen)

Een korte behandeling van camera's volgt. Voor volledige behandeling, zie fotografie, technologie van: Camera's en lenzen. Zie ook digitale camera.

Hoewel er veel soorten camera's zijn, bevatten ze allemaal vijf onmisbare componenten: (1) de camerabox, die de gevoelige film vasthoudt en beschermt tegen al het licht behalve dat dat door de lens valt; (2) film waarop het beeld is vastgelegd, een lichtgevoelige strook die gewoonlijk met de hand of automatisch op een spoel wordt gewikkeld, aangezien opeenvolgende foto's worden gemaakt; (3) de lichtregeling, bestaande uit een diafragma of diafragma en een sluiter, beide vaak instelbaar; (4) de lens, die de lichtstralen van het onderwerp op de film focust, waardoor het beeld ontstaat, en die gewoonlijk instelbaar is door naar voren of naar achteren te bewegen, waardoor de focus verandert; en (5) het kijksysteem, dat los kan staan ​​van het lenssysteem (meestal erboven) of erdoor kan werken door middel van een spiegel.

De eerste camera was de camera obscura, die in de jaren 1820 en 1830 was aangepast om een ​​permanent beeld te maken van Joseph Nicéphore Niepce en Louis-Jacques-Mandé Daguerre uit Frankrijk. Veel verbeteringen volgden in de 19e eeuw, met name flexibele film, ontwikkeld en gedrukt buiten de camera. In de 20e eeuw werd een verscheidenheid aan camera's ontwikkeld voor veel verschillende doeleinden, waaronder luchtfotografie, kopiëren van documenten en wetenschappelijk onderzoek.