Carl-Gustaf Arvid Rossby, (geboren 28 december 1898, Stockholm, Zweden - stierf 19 augustus 1957, Stockholm), Zweeds-Amerikaanse meteoroloog wiens innovaties in de studie van grootschalige luchtbeweging en de introductie van vergelijkingen die atmosferische beweging beschrijven waren grotendeels verantwoordelijk voor de snelle ontwikkeling van de meteorologie als wetenschap.
Quiz
Wind en lucht: feit of fictie?
De passaatwinden zijn te vinden bij de evenaar.
Rossby verhuisde in 1926 naar de Verenigde Staten, waar hij in Washington, DC werkte, als fellow van de American-Scandinavian Foundation for Research bij het US Weather Bureau. In 1928 werd hij professor en hoofd van de afdeling meteorologie (de eerste in de Verenigde Staten) aan het Massachusetts Institute of Technology, Cambridge. Daar leverde hij belangrijke bijdragen aan het begrip van warmte-uitwisseling in luchtmassa's en atmosferische turbulentie en onderzocht hij oceanografie om de relaties tussen oceaanstromingen en hun effecten op de atmosfeer te bestuderen.
Rossby werd in 1938 Amerikaans staatsburger. Een jaar later werd hij assistent-chef van het Weerbureau, belast met onderzoek en onderwijs, en begon hij zijn studie van de algemene circulatie van de atmosfeer. In 1941 werd hij voorzitter van de afdeling meteorologie van de Universiteit van Chicago. Tijdens zijn studies identificeerde hij sinusvormige golven, nu bekend als Rossby-golven, in de poolstraal. Hij ontwikkelde ook de theorie van de Rossby-golfbeweging. Hij werkte aan wiskundige modellen voor weersvoorspelling en introduceerde de Rossby-vergelijkingen, die in 1950 werden gebruikt met een geavanceerde elektronische computer om het weer te voorspellen.
In 1950 keerde Rossby terug naar Zweden om te werken met het Instituut voor Meteorologie, dat hij oprichtte in samenwerking met de Universiteit van Stockholm. Van 1954 tot 1957 speelde hij een grote rol bij het wekken van belangstelling voor atmosferische chemie en de interactie van chemicaliën in de lucht met het land en de zee.
