Charlton Heston Amerikaanse acteur

Charlton Heston, oorspronkelijke naam John Charles Carter, (geboren op 4 oktober 1923, Evanston, Illinois, VS - overleden op 5 april 2008, Beverly Hills, Californië), Amerikaanse acteur die bekend stond om zijn gebeitelde gelaatstrekken en meeslepende spreekstem en om zijn talloze rollen als historische figuren en beroemde literaire personages.

Quiz

Star Trekking

Wie maakte er geen deel uit van Hollywood's "Brat Pack"?

Heston besloot acteur te worden nadat hij impulsief auditie had gedaan voor een toneelstuk op de middelbare school. Zijn podiumervaring op de middelbare school resulteerde in een studiebeurs aan de Northwestern University. In 1946 verhuisde hij naar New York City en maakte zijn Broadway-debuut in Antony and Cleopatra (1947). Kort daarna kreeg hij rollen in live televisieproducties. Hij verscheen voor het eerst in een Hollywood-film in een hoofdrol in William Dieterle's Dark City (1950). Hoewel hij nog relatief onbekend was, maakte zijn optreden indruk op regisseur Cecil B. DeMille, die hem castte als circusmanager in The Greatest Show on Earth (1952). De film won de Oscar voor beste film en Heston ontving goede mededelingen voor zijn optreden. Later speelde hij als US Pres. Andrew Jackson in The President's Lady (1953), de eerste van vele historische rollen die hij zou vervullen.

In 1956 speelde Heston de rol waarvoor hij het meest bekend zou blijven, die van Mozes in DeMille's The Ten Commandments. Opgericht als een grote ster, werkte Heston voor verschillende andere bekende regisseurs, waaronder Orson Welles in Touch of Evil (1958) en William Wyler in Ben-Hur (1959). Ben-Hur won 11 Academy Awards, waaronder een prijs voor beste acteur voor Heston; de film verzekerde zijn positie als de eerste historische karakteracteur in Hollywood. De films die volgden plaatsten hem in een aantal meer dan levensgrote rollen: de gelijknamige Spaanse krijger in El Cid (1961), Michelangelo in The Agony and the Ecstasy (1965) en John the Baptist in The Greatest Story Ever Told (1965). Heston speelde ook een Amerikaanse militaire officier in 55 Days at Peking (1963), over de Boxer Rebellion.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

In 1968 speelde Heston in de westerse Will Penny, een rol die hij tot zijn favorieten rekende, en in Planet of the Apes, de eerste in een korte reeks sciencefictionfilms voor de acteur. Hij speelde een ondergeschikte rol in het vervolg Beneath the Planet of the Apes (1970) en speelde later in de cultfavorieten The Omega Man (1971) en Soylent Green (1973). Ondanks dergelijke excursies naar eclectische gerechten bleef Heston echter bekend om zijn werk in periodedrama's. Hij speelde tweemaal Mark Antony, in Julius Caesar (1970) en in Antony and Cleopatra (1973), die hij ook regisseerde.

• 

• 

Andere gedenkwaardige rollen van Heston zijn onder meer Jack London's held John Thornton in The Call of the Wild (1972) en Cardinal Richelieu in The Three Musketeers (1973) en het vervolg The Four Musketeers (1974). Hij speelde ook in de rampenfilms Skyjacked (1972), Airport 1975 (1974) en Earthquake (1974). Daarnaast verscheen hij in een aantal televisiefilms, met name met Sir Thomas More in A Man for All Seasons (1988), Long John Silver in Treasure Island (1990), Sherlock Holmes in The Crucifer of Blood (1991) en Brigham Young in The Avenging Angel (1995). Zijn laatste acteerrol was in het filmdrama Genghis Kahn: The Story of a Lifetime (2010).

Heston was betrokken bij de politiek, zowel binnen als buiten Hollywood. Van 1966 tot 1971 was hij voorzitter van de Screen Actors Guild en later was hij voorzitter van het American Film Institute (1973–83). Als uitgesproken voorstander van wapenrechten was hij voorzitter van de National Rifle Association (1998–2003). Heston ontving ook verschillende onderscheidingen, waaronder de Jean Hersholt Humanitarian Award (1978) van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences en de Presidential Medal of Freedom (2003). Daarnaast werd hij in 1997 benoemd tot eredoctor van het Kennedy Center. Zijn verschillende boeken omvatten de autobiografie In the Arena (1995).