Bijbelverhaal - Het verbond wordt verbroken/Het gouden stierkalf (Mei 2024)
Gouden kalf, afgod vereerd door de Hebreeën tijdens de periode van de uittocht uit Egypte in de 13e eeuw voor Christus en tijdens het tijdperk van Jerobeam I, koning van Israël, in de 10e eeuw voor Christus. Zoals vermeld in Exodus 32 en I Koningen 12 in het Oude Testament, wordt aanbidding van het gouden kalf gezien als een opperste daad van afval, de afwijzing van een geloof dat ooit beleden is. De figuur is waarschijnlijk een voorstelling van de Egyptische stiergod Apis in de eerdere periode en van de Kanaänitische vruchtbaarheidsgod Baal in de laatste.
Quiz
Mythologie, legende en folklore
Welke van deze was geen oude Fenicische godheid?
In Exodus 32 vroegen de Hebreeërs die uit Egypte ontsnapten, Aaron, de broer van hun leider Mozes, om een gouden kalf te vormen tijdens de lange afwezigheid van Mozes op Mt. Sinai. Bij zijn terugkeer van de berg met de tabletten van de wet en het zien van de mensen die het gouden kalf aanbaden, brak Mozes de tabletten (symbolisch voor het verbreken van de verbondsrelatie met God) en liet het idool smelten, verpulveren en met water vermengen. De mensen moesten het mengsel drinken, een beproeving om de ontrouw (die later stierf in een plaag) te scheiden van de gelovige (die leefde). Het verdedigen van het geloof in de aan Mozes geopenbaarde God tegen de kalveraanbidders waren de levieten, die de priesterkaste werden.
