Gomlijm

Gom, in de botanie, kleefstof van plantaardige oorsprong, meestal verkregen als exsudaat uit de schors van bomen of struiken die behoren tot de familie Fabaceae (Leguminosae) van de erwtenorde Fabales. Sommige plantaardige tandvlees wordt gebruikt in de vorm van wateroplossingen bij de vervaardiging van cosmetica, geneesmiddelen en voedingsmiddelen. Als het water verdampt, ontstaat er een film met een aanzienlijk hechtkarakter. Sommige plantengommen, zoals Arabische gom, lossen op in water om heldere oplossingen te geven. Ander tandvlees, zoals tragacanthgom, vormt slijmstoffen door de opname van grote hoeveelheden water.

lijm: natuurlijk tandvlees

Stoffen die bekend staan ​​als natuurlijk tandvlees en die worden gewonnen uit hun natuurlijke bronnen, worden ook gebruikt als kleefstoffen. Agar, een colloïde uit de zee

Een kauwgom wordt geproduceerd door een insnijding in de schors van de boom te maken en het exsudaat gedurende het hele seizoen herhaaldelijk te verzamelen. Het aldus verkregen tandvlees bestaat uit kleine klontjes, meestal transparant en lichtgeel. Bomen produceren tandvlees door een proces dat gummosis wordt genoemd, mogelijk als een beschermend mechanisme, hetzij na mechanische schade aan de schors of na een bacteriële, insecten- of schimmelaanval erop. De Acacia senegal-boom geeft de meeste gom-acacia wanneer deze in een ongezonde toestand verkeert, en goede kweekmethoden verminderen de opbrengst.

Arabische gom is de meest gebruikte van het in water oplosbare tandvlees. Echte Arabische gom is Arabische gom; dat wil zeggen, het wordt geproduceerd door soorten Acacia. Voorbeelden van echte Arabische gom zijn gom-soedan en gom-kordofan, die beide afkomstig zijn uit Soedan, en gom-senegal, afkomstig uit Senegal. Arabische gom wordt ook verzameld in het noorden van Nigeria, Libië, Tunesië en Tanzania. De naam Arabische gom wordt soms ook gebruikt voor vervangers van Arabische gom, waaronder gum gatti, verzameld in India.

Tragacanthgom is commercieel de tweede van belang; het wordt geproduceerd door verschillende struiken van het geslacht Astragalus, voornamelijk Astragalus gummifer, afkomstig uit de droge gebieden van Iran, Klein-Azië en Griekenland. Het exsudaat wordt spontaan geproduceerd op de schors van de struik, maar de opbrengst kan worden verhoogd door een incisie te maken en er houten wiggen in te slaan. Een van de oudste bekende medicijnen dateert uit de voorchristelijke tijd. Tragacanthgom wordt nog steeds farmaceutisch gebruikt als verzachtend middel (coating) en als bindmiddel bij de vervaardiging van pillen. In bewerkte voedingsmiddelen wordt het gebruikt als emulgator en in sauzen als verdikkingsmiddel. Kauwgom en johannesbroodgom zijn gebruikt als beperkte vervangers voor tragacanthgom.

Chemisch gezien is het plantaardige tandvlees complexe verbindingen die zijn afgeleid van koolhydraten; in het bijzonder zijn het zouten, hetzij kalium, magnesium of calcium, van zure polysacchariden, waarvan de zuurgraad te wijten is aan uronzuren in hun structuur. Rubber, chicle en andere latexproducten zijn geen echte tandvlees. Vernisgommen zijn eigenlijk harsen en verschillen chemisch nogal van plantaardig tandvlees.