Leopold von Gerlach, voluit Ludwig Friedrich Leopold von Gerlach, (geboren op 17 september 1790, Berlijn, Pruisen [Duitsland] - overleden op 10 januari 1861, Potsdam), de oudste van drie vooraanstaande broers in het Duitse conservatisme tijdens de eerste helft van de 19e eeuw. Als Pruisische generaal en adjudant en politiek adviseur van koning Frederik Willem IV voerde hij consequent een conservatief beleid ter verdediging van de oude orde, vooral na de mislukte revolutie van 1848.
Quiz
Beroemde gezichten van oorlog
Welk land heeft Alexander de Grote niet veroverd?
Door deel te nemen aan de oorlogen tegen Napoleon, werd Leopold doordrenkt met een conservatieve, romantische geest die deel van hem zou blijven. Hij rekende de patriottische dichters Achim von Arnim en Heinrich von Kleist tot zijn vrienden, evenals de Pruisische kroonprins, die later Frederik Willem IV werd. Altijd sterk religieus, Leopold beoefende een piëtisme dat toen populair was in Duitsland. Politiek volgde hij de conservatieve positie van de Zwitserse politicoloog Karl Ludwig von Haller en de Duitse filosoof en politicus FJ Stahl, die pleitte voor het behoud van de politieke status-quo en pleitte voor Oostenrijk en Rusland, Pruisische partners in de Heilige Alliantie. De invloed van Leopold op het beleid nam snel toe na de toetreding van Frederik Willem IV (1840). Van 1848 tot 1854 was Gerlach op het hoogtepunt van zijn macht. Hij werd adjudant-generaal in 1850, hij was de bewegende geest van de camarilla van het hof, die zich verzette tegen de Duitse revolutie, de Pruisische vorst overhaalde de door de Assemblee van Frankfurt aangeboden kroon te weigeren en probeerde de grondwet van 1850 in een meer conservatieve richting te kanaliseren. Ondanks zijn vriendschap met Rusland, pleitte hij voor een beleid van strikte neutraliteit tijdens de Krimoorlog (1854–1856). Leopold stierf acht dagen na zijn vorst.
