Nationale spoorwegen

Nationale spoorwegen, spoorvervoerdiensten die eigendom zijn van en beheerd worden door nationale overheden. De Amerikaanse spoorwegen zijn in particulier bezit en worden geëxploiteerd, hoewel de Consolidated Rail Corporation is opgericht door de federale overheid en Amtrak gebruikt openbare middelen om particuliere intercity-passagierstreinen te subsidiëren. Canada heeft verschillende kleine particuliere spoorwegen, maar de belangrijkste passagiersspoorweg, Canadian National, werd tot 1995 door de overheid gefinancierd. In veel landen bezit en exploiteert de centrale overheid een nationaal spoorwegsysteem, hoewel sommige landen hun nationale spoorwegdiensten in de hoop hebben geprivatiseerd van meer efficiëntie en lagere kosten door concurrentie. Deze systemen zijn meestal gevormd uit de vereniging van verschillende particuliere spoorwegen die door de overheid zijn gekocht of genationaliseerd. In het begin van de 20e eeuw werden de Franse particuliere spoorwegen geleidelijk door de regering verworven; in 1938 werden de laatst overgebleven privélijnen genationaliseerd en opgenomen in de Société Nationale des Chemins de Fer Français (SNCF of Franse nationale spoorwegen). Alle Britse spoorwegen werden in 1948 genationaliseerd als British Railways, maar werden in 1994 geprivatiseerd. Japan privatiseerde zijn nationale spoorlijn in 1987. Een groot probleem bij de privatisering van de nationale spoorwegen is dat de dienstverlening aan niet-winstgevende gebieden zal worden geschrapt, met negatieve gevolgen voor de lokale bevolking; privatiseringsplannen proberen dit probleem met wisselend succes aan te pakken.