O Conceito Sohier e a Artrose (Mei 2024)
Artrose, ook wel osteoartrose of degeneratieve gewrichtsaandoening genoemd, aandoening van de gewrichten die wordt gekenmerkt door geleidelijke verslechtering van het gewrichtskraakbeen of van het hele gewricht, inclusief het gewrichtskraakbeen, het synovium (gewrichtsvoering), de ligamenten en het subchondrale bot (bot onder het kraakbeen). Artrose is de meest voorkomende gewrichtsaandoening, hoewel schattingen van de incidentie en prevalentie variëren tussen verschillende regio's van de wereld en onder verschillende populaties. Volgens sommige schattingen wordt bijna 10 procent van de mannen en ongeveer 18 procent van de vrouwen ouder dan 60 jaar getroffen door de aandoening. Hoewel het achtervoegsel anders aangeeft, wordt artrose niet gekenmerkt door overmatige gewrichtsontsteking zoals het geval is bij reumatoïde artritis. De ziekte kan asymptomatisch zijn, vooral in de eerste jaren van het begin. Naarmate het vordert, kunnen echter pijn, stijfheid en een bewegingsbeperking ontstaan. Veelvoorkomende ongemakken zijn de wervels, knieën en heupen - gewrichten die een groot deel van het lichaamsgewicht dragen.
artritis: artrose
Artrose, ook bekend als degeneratieve gewrichtsaandoening, is de meest voorkomende vorm van artritis en treft bijna een derde
De oorzaak van artrose is niet helemaal duidelijk, maar van biomechanische krachten die druk uitoefenen op de gewrichten (bijv. Het dragen van gewicht, posturale of orthopedische afwijkingen of verwondingen die chronische botirritatie veroorzaken) wordt gedacht dat ze interageren met biochemische en genetische factoren om bij te dragen aan artrose. Vroege stadia van de aandoening worden gekenmerkt door veranderingen in de dikte van het kraakbeen, die op hun beurt gepaard gaan met een onevenwicht tussen afbraak en herstel van kraakbeen. Het kraakbeen wordt uiteindelijk zachter en ruwer. Na verloop van tijd slijt het kraakbeen weg en probeert het subchondrale bot, zonder zijn beschermende laag, het vernietigde weefsel te regenereren, wat resulteert in een verhoogde botdichtheid op de plaats van beschadiging en een ongelijke hermodellering van het gewrichtsoppervlak. Soms ontwikkelen zich dikke benige uitlopers, sporen genaamd. Articulatie van het gewricht wordt moeilijk. Deze ontwikkelingen worden verergerd door een vermindering van gewrichtsvloeistof, die werkt als een natuurlijk gewrichtssmeermiddel en als schokdemper.
Afhankelijk van de plaats en de ernst van de ziekte worden verschillende behandelingen toegepast. Personen met matige symptomen kunnen worden behandeld met een combinatie van de volgende: pijnstillende (pijnstillende) medicijnen, periodieke rust, gewichtsvermindering, injecties met corticosteroïden en fysiotherapie of lichaamsbeweging. Chirurgische ingrepen zoals heup- of knievervanging of debridement van gewrichten (het verwijderen van ongezond weefsel) kunnen nodig zijn om ernstigere pijn te verlichten en de gewrichtsfunctie te verbeteren. Injecties met een gewrichtssmeermiddel bestaande uit hyaluronzuur, een stof die normaal gesproken voorkomt in gewrichtsvloeistof, kan pijn en gewrichtsstijfheid helpen verlichten bij sommige mensen met artrose.
