Senda Berenson, oorspronkelijke naam Senda Valvrojenski, (geboren 19 maart 1868, Butrimonys, Russische Rijk [nabij het huidige Vilnius, Litouwen] - overleden 16 februari 1954, Santa Barbara, Californië, VS), Amerikaanse opvoeder en sportvrouw die heeft gemaakt en promootte met succes een vorm van vrouwenbasketbal die bijna driekwart eeuw op scholen werd gespeeld.
Quiz
Beroemde Amerikaanse gezichten: feit of fictie?
Er was een echte persoon die Johnny Appleseed heette.
De familie Valvrojenski emigreerde in 1875 naar de Verenigde Staten, nam de naam Berenson aan en vestigde zich in Boston. Senda's broer Bernard, nog geen drie jaar ouder dan hij, zou een bekende kunstverzamelaar worden en een autoriteit op het gebied van Italiaanse kunst. Senda was een kwetsbaar kind wiens gezondheid haar onderwijs vaak belemmerde. In 1890 ging ze naar de Boston Normal School of Gymnastics en al snel merkte ze dat haar fysieke conditie veel verbeterd was. Na twee jaar op de school kwam ze bij de staf van Smith College als docent lichamelijke training. Haar lessen benadrukten de Zweedse gymnastiek die ze op de school in Boston had geleerd en, vanaf 1895, schermen. In 1897 studeerde ze geavanceerde schermen aan het Royal Central Institute of Gymnastics in Stockholm. In 1901 begon ze met de introductie van hockey bij Smith.
Berensons belangrijkste bijdrage aan de lichamelijke opvoeding van vrouwen was echter haar ontwerp van vrouwenbasketbal, een aangepaste versie van het herenspel dat ze in het najaar van 1892 bij Smith introduceerde na het lezen van James Naismiths uitvinding van het spel in het nabijgelegen Springfield, Massachusetts. Haar versie van basketbal benadrukte de wedstrijd voor bezit en volledige baanbeweging ten gunste van passen en positie. Spelers mochten slechts drie keer dribbelen en de bal niet langer dan drie seconden vasthouden. Het spel verspreidde zich snel onder meisjesscholen. (Clara Baer van Newcomb College, New Orleans, Louisiana, heeft ook een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het spel, met name het idee van een 'zone basketbal' met drie zones.) Van 1899 tot 1917 bewerkte Berenson de versie van de als officieel aanvaarde regels, en van 1905 tot 1917 was ze voorzitter van het Basketbalcomité voor Vrouwen. Haar versie van basketbal bleef 70 jaar standaard.
Berenson verliet Smith bij haar huwelijk in 1911 met Herbert V. Abbott, een professor Engels. Ze was tot 1921 directeur lichamelijke opvoeding op een particuliere meisjesschool. In 1985 werd ze ingewijd in de Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.
