Slaapziekte bij kinderen na inenting Mexicaanse griep (Mei 2024)
Mexicaanse griep, ook wel varkensgriep , varkensgriep of varkensgriep genoemd, een luchtwegaandoening bij varkens die wordt veroorzaakt door een influenzavirus. Het eerste uit varkens geïsoleerde griepvirus was influenza A H1N1 in 1930. Dit virus is een subtype van influenza dat genoemd is naar de samenstelling van de eiwitten hemagglutinine (H) en neuraminidase (N) die de virale vacht vormen. Sinds de jaren dertig zijn ook drie andere subtypes van griepvirussen geïsoleerd van varkens, waaronder H1N2, H3N1 en H3N2. De opkomst van H3N2 bij varkens deed zich eind jaren negentig voor en wordt vermoedelijk door de mens op varkens overgedragen. Hoewel varkensgriepvirussen vergelijkbaar zijn met de influenzavirussen die onder mensen circuleren, hebben varkensvirussen verschillende antigenen (moleculen die een immuunrespons induceren).
Symptomen en overdracht
Wereldwijd draagt tussen de 25 en 30 procent van de varkens antilichamen tegen influenzavirussen bij varkens, wat erop wijst dat deze dieren zijn blootgesteld aan Mexicaanse griep. De ziekte is endemisch bij varkens in de Verenigde Staten en in sommige regio's van dat land heeft meer dan 50 procent van de varkens antilichamen tegen varkensgriepvirussen. Infectie met een van deze virussen veroorzaakt een griepachtige ziekte bij varkens, die meestal in de herfst en vroege winter voorkomt. Symptomen van infectie zijn onder meer hoesten (blaffen), koorts en afscheiding uit de neus, en ziekte duurt over het algemeen ongeveer een week.
Het virus verspreidt zich snel onder varkens en verspreidt zich gemakkelijk naar vogels en mensen die in contact komen met de varkens of besmet voedsel of strooisel of die besmettelijke deeltjes in de lucht inademen. Mensen die besmet zijn met het influenzavirus van varkens, kunnen koorts en milde ademhalingssymptomen ervaren, zoals hoesten, loopneus en congestie. Sommige mensen ervaren diarree, koude rillingen en braken. Het influenzavirus van varkens veroorzaakt zelden de dood bij de mens.
Een goed gedocumenteerde uitbraak van varkensgriep bij de mens vond plaats in 1976 in New Jersey, VS, op de legerbasis Fort Dix, waar een ernstige luchtwegaandoening werd waargenomen bij een kleine groep rekruten en één overlijden veroorzaakte. Hoewel het uit de rekruten geïsoleerde virus werd geïdentificeerd als varkensgriep, was de oorsprong van het virus onbekend.
Behandeling en preventie
Er zijn geen specifieke medicijnen beschikbaar voor varkensgriep bij varkens en de behandeling is dus ondersteunend. Een schone en droge omgeving bieden en besmette varkens gescheiden houden van gezonde varkens zijn essentiële benaderingen om de ziekte onder controle te houden. In veel gevallen worden antibiotica toegediend om het ontstaan van bacteriële infectie te voorkomen.
Door vaccinatie tegen de virussen kunnen uitbraken van varkensgriep bij varkens worden voorkomen. De verspreiding van het virus onder varkens kan ook worden beheerst door middel van sanitaire praktijken, zoals het desinfecteren van gebieden die zijn besmet door besmette varkens, het weggooien van besmet beddengoed en het wassen van handen na het hanteren van besmette dieren.
