William Cowper Britse dichter

William Cowper, (geboren 26 november 1731, Great Berkhamstead, Hertfordshire, Engeland - stierf 25 april 1800, East Dereham, Norfolk), een van de meest gelezen Engelse dichters van zijn tijd, wiens meest karakteristieke werk, zoals in The Task of de melodieuze korte tekst "The Poplar Trees", bracht een nieuwe directheid aan 18e-eeuwse natuurpoëzie.

Quiz

(A Music) Man's Best Friend

Welke van deze toetsenbordspelers was beroemd om het spelen van de synthesizer?

Cowper schreef over de geneugten en zorgen van het dagelijks leven en beschreef graag de details van het platteland. In zijn sympathie voor het plattelandsleven, zijn bezorgdheid voor de armen en onderdrukten en zijn betrekkelijke eenvoud van taal, kan hij worden gezien als iemand in opstand tegen veel 18e-eeuws vers en als een voorloper van Robert Burns, William Wordsworth en Samuel Taylor Coleridge. Hoewel hij vaak zacht humoristisch is in zijn couplet, wordt het gevoel van verlatenheid dat nooit ver onder de oppervlakte van zijn geest lag, onthuld in veel van zijn gedichten, met name "The Castaway".

Na de dood van zijn moeder toen hij zes jaar oud was, werd Cowper (uitgesproken als "Cooper"), de zoon van een anglicaanse geestelijke, naar een plaatselijke kostschool gestuurd. Vervolgens verhuisde hij naar de Westminster School in Londen en in 1750 begon hij rechten te studeren. Hij werd in 1754 naar de balie geroepen en nam in 1757 kamers in de Londense Middle Temple. Tijdens zijn studententijd werd hij verliefd op zijn neef, Theodora Cowper, en een tijdlang waren de twee verloofd. Maar Cowper begon tekenen te vertonen van de mentale instabiliteit waar hij zijn hele leven last van had. Zijn vader was in 1756 overleden en had weinig rijkdom achtergelaten, en de familie van Cowper gebruikte zijn invloed om twee administratieve posten voor hem te verkrijgen in het House of Lords, wat een formeel onderzoek met zich meebracht. Dit vooruitzicht verontrustte hem zo erg dat hij een zelfmoordpoging deed en 18 maanden in een asiel werd opgesloten,verontrust door religieuze twijfels en angsten en voortdurend dromen van zijn voorbestemde verdoemenis.

Religion, however, also provided the comfort of Cowper’s convalescence, which he spent at Huntingdon, lodging with the Reverend Morley Unwin, his wife Mary, and their small family. Pious Calvinists, the Unwins supported the evangelical revival, then a powerful force in English society. In 1767 Morley Unwin was killed in a riding accident, and his family, with Cowper, took up residence at Olney, in Buckinghamshire. The curate there, John Newton, a leader of the revival, encouraged Cowper in a life of practical evangelism; however, the poet proved too frail, and his doubt and melancholy returned. Cowper collaborated with Newton on a book of religious verse, eventually published as Olney Hymns (1779).

In 1773 thoughts of marriage with Mary Unwin were ended by Cowper’s relapse into near madness. When he recovered the following year, his religious fervour was gone. Newton departed for London in 1780, and Cowper again turned to writing poetry; Mrs. Unwin suggested the theme for “The Progress of Error,” six moral satires. Other works, such as “Conversation” and “Retirement,” reflected his comparative cheerfulness at this time.

Cowper was friendly with Lady Austen, a widow living nearby, who told him a story that he made into a ballad, “The Journey of John Gilpin,” which was sung all over London after it was printed in 1783. She also playfully suggested that he write about a sofa—an idea that grew into The Task. This long discursive poem, written “to recommend rural ease and leisure,” was an immediate success on its publication in 1785. Cowper then moved to Weston, a neighbouring village, and began translating Homer. His health suffered under the strain, however, and there were occasional periods of mental illness. His health continued to deteriorate, and in 1795 he moved with Mary Unwin to live near a cousin in Norfolk, finally settling at East Dereham. Mrs. Unwin, a permanent invalid since 1792, died in December 1796, and Cowper sank into despair from which he never emerged.

Robert Southey edited his writings in 15 volumes between 1835 and 1837. Cowper is also considered one of the best letter writers in English, and some of his hymns, such as “God Moves in a Mysterious Way” and “Oh! For a Closer Walk with God,” have become part of the folk heritage of Protestant England. The Letters and Prose Writings, in two volumes, edited by James King and Charles Ryskamp, was published in 1979–80.