Aksai Chin, Chinees (Pinyin) Aksayqin, deel van de regio Kasjmir, in het noordelijkste deel van het Indiase subcontinent in Zuid-Centraal-Azië. Het vormt bijna het hele grondgebied van de door China bestuurde sector van Kasjmir, waarvan door India wordt beweerd dat het deel uitmaakt van het Ladakh-gebied van Jammu en de staat Kasjmir.
Geografisch gezien is Aksai Chin een zuidwestelijke uitbreiding van het Plateau van Tibet. Het door China beheerde gebied ligt grotendeels in het meest zuidelijke deel van de autonome regio Uygur in Xinjiang, China, met een klein deel aan de zuidoost- en zuidzijde binnen de uiterste westelijke grens van de autonome regio Tibet. Met een gemiddelde hoogte van zo'n 17.000 voet (5.180 meter), bestaat Aksai Chin grotendeels uit een hoge, geïsoleerde, onherbergzame en meestal onbewoonbare vlakte die in het westen en zuidwesten wordt begrensd door de Karakoram Range en in het noorden en noordoosten door het Kunlun-gebergte. Het terrein is ruiger in het noordwesten en er is interne afwatering in kleine alkalische meren in het oosten. Het klimaat is koud en droog, met de meeste neerslag die de regio ontvangt in de zomermaanden juli en augustus.
Vanwege de afgelegen ligging en isolatie was Aksai Chin lang een genegeerde hoek van het subcontinent, maar de Chinezen legden er in de jaren vijftig een militaire weg doorheen om Tibet met Xinjiang te verbinden. De Indiase ontdekking van de weg en het bezwaar tegen de Chinese aanwezigheid in de sector was een van de factoren die in 1962 leidden tot scherpe grensclashes tussen de twee landen. Aan het einde van het conflict behield China de controle over ongeveer 14.700 vierkante mijl (38.000 vierkante mijl) km) van het grondgebied in Aksai Chin. Het gebied bleef een twistpunt tussen de twee landen.
