Alfred Eisenstaedt, (geboren op 6 december 1898, Dirschau, West-Pruisen [nu Tczew, Polen] - overleden 23 augustus 1995, Oak Bluffs, Massachusetts, VS), baanbrekende Duits-Amerikaanse fotojournalist wiens beelden, veelal voor Life magazine, vestigde hem als een van de eerste en belangrijkste fotojournalisten.
Eisenstaedt diende in het Duitse leger in de Eerste Wereldoorlog van 1916 tot 1918 en raakte daarbij gewond aan beide benen. Hij werd een enthousiaste amateurfotograaf, werd professional in 1929 en trad toe tot de levendige fotojournalistiek in Duitsland. In de jaren twintig en begin jaren dertig werd hij vooral beïnvloed door Erich Salomon, een pionier in documentaire fotografie.
Eisenstaedt was bijzonder bedreven in het gebruik van de 35 mm Leica camera. Zijn werk, vaak in deze vorm gemaakt, was begin jaren dertig in veel Europese fototijdschriften verschenen. Hij behandelde de opkomst van Adolf Hitler en creëerde in 1935 een opmerkelijke serie foto's van Ethiopië, net voor de Italiaanse invasie. Datzelfde jaar emigreerde hij naar de Verenigde Staten en in april 1936 werd hij een van de eerste vier fotografen die ingehuurd werden door het nieuwe fototijdschrift Life. Een van zijn afbeeldingen werd gepubliceerd op de cover van het tweede nummer en hij werd de toonaangevende Life-fotograaf, met uiteindelijk zo'n 2500 foto-essays en 90 coverfoto's in het tijdschrift.
Eisenstaedt fotografeerde koningen, dictators en filmsterren, maar portretteerde ook gewone mensen gevoelig in dagelijkse situaties. Zijn doel, zei hij ooit, was 'het verhaal te vinden en te vangen'. Bloemlezingen van zijn foto's zijn Witness to Our Time (1966), People (1973) en Eisenstaedt: Germany (1981). Hij beschreef zijn leven en werk in The Eye of Eisenstaedt (1969).
