Anamorfose kunst

Anamorfose, in de beeldende kunst, een ingenieuze perspectieftechniek die een vervormd beeld geeft van het onderwerp dat op een foto wordt weergegeven, gezien vanuit het gebruikelijke gezichtspunt, maar zo uitgevoerd dat als het vanuit een bepaalde hoek wordt bekeken of in een gebogen spiegel wordt gereflecteerd, de vervorming verdwijnt en het beeld op de foto ziet er normaal uit. Afgeleid van het Griekse woord dat "transformeren" betekent, werd de term anamorfose voor het eerst gebruikt in de 17e eeuw, hoewel deze techniek een van de meer merkwaardige bijproducten was van de ontdekking van perspectief in de 14e en 15e eeuw.

De eerste voorbeelden verschijnen in de notitieboeken van Leonardo da Vinci. Het werd beschouwd als een vertoon van technische virtuositeit en werd opgenomen in de meeste tekenhandboeken uit de 16e en 17e eeuw. Twee belangrijke voorbeelden van anamorfose zijn een portret van Edward VI (1546) dat is toegeschreven aan William Scrots, en een schedel op de voorgrond van het schilderij van Hans Holbein de Jongere van Jean de Dinteville en Georges de Selve, The Ambassadors (1533). Veel voorbeelden zijn voorzien van speciale kijkgaten waardoor de gerectificeerde weergave te zien is die de kijker voor het eerst ontging.

Een modern equivalent van anamorfose is de zogenaamde Ames-kamer, waarin mensen en objecten worden vervormd door manipulatie van de contouren van de kamer waarin ze worden gezien. Deze en andere aspecten van anamorfose kregen in de 20e eeuw veel aandacht van psychologen die geïnteresseerd waren in perceptie.

Kunstenaars en architecten bleven in de 21e eeuw experimenteren met anamorfe ontwerpen. In 2014 creëerde de Zwitserse kunstenaar Felice Varini - bekend van grootschalige anamorfe installaties - Three Ellipses for Three Locks, waarvoor hij drie ellipsen schilderde, waarvan segmenten wegen, muren en bijna 100 gebouwen bedekten in het historische centrum van de stad Hasselt, België. Pas vanuit een bepaald gezichtspunt in de stad werd het ontwerp coherent.