Bathymetrie oceanografie

Bathymetrie, meting van de diepte van de oceaan. De vroegste techniek was het laten zakken van een zwaar touw of kabel met een bekende lengte over de zijkant van een schip en het meten van de hoeveelheid die nodig is om de bodem te bereiken. Vervelend en vaak onnauwkeurig, deze methode leverde de diepte op slechts een enkel punt op in plaats van een continue meting; er ontstonden onnauwkeurigheden omdat het touw niet noodzakelijkerwijs rechtstreeks naar de bodem reed, maar in plaats daarvan kon worden afgebogen door ondergrondse stromingen of bewegingen van het vaartuig.

Aardwetenschappen: oceanische bathymetrie

Moderne bathymetrische kaarten laten zien dat ongeveer 20 procent van de oppervlakken van de continenten ondergedompeld zijn om continentale plateaus te vormen. Allemaal samen

Een meer bevredigende benadering, hoewel niet zonder problemen, is echoluid, die tegenwoordig veel wordt gebruikt, waarbij een geluidspuls van het schip naar de oceaanbodem reist, wordt gereflecteerd en terugkeert. Door berekeningen met betrekking tot de tijd die is verstreken tussen het genereren van de puls en de terugkeer ervan en de geluidssnelheid in water, kan een continue registratie van de zeebodemtopografie worden gemaakt. De meeste echoloodgevers voeren deze berekeningen mechanisch uit en produceren een grafisch record in de vorm van een papieren kaart. Misleidende reflecties veroorzaakt door de aanwezigheid van onderzeese canyons of bergen plus variaties in de geluidssnelheid door water veroorzaakt door verschillen in temperatuur, diepte en zoutgehalte beperken de nauwkeurigheid van het klinken van echo's, hoewel deze problemen enigszins kunnen worden opgevangen door dezelfde over te steken en over te steken Oppervlakte. Sonar is ook gebruikt in bathymetrische studies, evenals onderwatercamera's.