The Blitz World War II

The Blitz, (september 1940 - mei 1941), nachtelijke bombardementen op Londen en andere Britse steden door nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. De invallen volgden op het falen van de Duitse Luftwaffe om de Britse Royal Air Force te verslaan in de Battle of Britain (juli – september 1940). Hoewel de invallen enorme vernietiging veroorzaakten en er veel burgerslachtoffers vielen - ongeveer 43.000 Britse burgers werden gedood en nog eens 139.000 werden gewond - hadden ze weinig invloed op het vermogen van Groot-Brittannië om de oorlog voort te zetten en slaagden ze er niet in het luchtruim te domineren ter voorbereiding op een Duitser invasie van Engeland.

World War II Events

keyboard_arrow_left

Holocaust

1933 - 1945

Slag aan de Atlantische Oceaan

3 september 1939 - 8 mei 1945

Evacuatie van Duinkerken

26 mei 1940 - 4 juni 1940

Battle of Britain

Juni 1940 - april 1941

Campagnes in Noord-Afrika

Juni 1940 - 13 mei 1943

Vichy Frankrijk

Juli 1940 - september 1944

The Blitz

7 september 1940-11 mei 1941

Operatie Barbarossa

22 juni 1941

Belegering van Leningrad

8 september 1941-27 januari 1944

Pearl Harbor-aanval

7 december 1941

Battle of Wake Island

8 december 1941-23 december 1941

Pacific War

8 december 1941-2 september 1945

Bataan Death March

9 april 1942

Battle of Midway

3 juni 1942-6 juni 1942

Kokoda Track Campagne

Juli 1942 - januari 1943

Slag bij Guadalcanal

Augustus 1942 - februari 1943

Slag bij Stalingrad

22 augustus 1942-2 februari 1943

Opstand in het getto van Warschau

19 april 1943-16 mei 1943

Massamoorden in Normandië

Juni 1944

Invasie in Normandië

6 juni 1944-9 juli 1944

Opstand van Warschau

1 augustus 1944-2 oktober 1944

Cowra uitbraak

5 augustus 1944

Slag bij Leyte Gulf

23 oktober 1944-26 oktober 1944

Ardennenoffensief

16 december 1944-16 januari 1945

Yalta Conferentie

4 februari 1945-11 februari 1945

Slag bij Corregidor

16 februari 1945-2 maart 1945

Slag bij Iwo Jima

19 februari 1945-26 maart 1945

Bombardementen op Tokio

9 maart 1945-10 maart 1945

Strijd om Castle Itter

5 mei 1945

keyboard_arrow_right

De daglichtaanval op Londen op 7 september 1940 markeerde de openingsfase van het Duitse bommenwerpersoffensief tegen Groot-Brittannië, dat Blitz werd genoemd naar het Duitse woord 'blitzkrieg', wat 'bliksemoorlog' betekent. Daglichtaanvallen maakten al snel plaats voor nachtelijke invallen, die de Britten moeilijk konden bestrijden. De Britten misten effectieve luchtafweergeschut en zoeklichten, evenals nachtjagers die in het donker een vliegtuig konden vinden en neerschieten. Londen werd gedurende 76 opeenvolgende nachten onderworpen aan aanvallen van de Luftwaffe.

In november breidde het offensief zich uit naar de grotere provinciesteden in Groot-Brittannië. De aanval op Coventry was bijzonder destructief; de Duitse troepenmacht van 509 bommenwerpers werd geleid door het X-Gerät kruisende bundelsysteem en een groot deel van het oude stadscentrum werd vernietigd, waarbij 380 mensen omkwamen en 865 gewond raakten. Hoewel het aantal slachtoffers erg klein was in vergelijking met latere geallieerde aanvallen op Duitsland, werd het bombardement op Coventry gezien als een symbool van de barbaarsheid van moderne oorlogsvoering.

In het begin van 1941 overtuigde de Duitse marine Hitler om aanvallen te richten op de maritieme hulpbronnen van Groot-Brittannië. In een reeks van 46 invallen tussen februari en mei werden havens, waaronder Plymouth, Portsmouth, Bristol, Swansea, Merseyside, Belfast, Clydeside, Newcastle en Hull zwaar geslagen, hoewel ze nog steeds bleven functioneren.

Maatregelen op het gebied van burgerbescherming om het Britse volk te beschermen waren in de beginfase van de strijd verre van toereikend. De regering had niet het idee aangenomen om grote schuilplaatsen te bouwen om het publiek te beschermen tegen bombardementen - zoals in Duitsland het geval was - en gaf er de voorkeur aan te vertrouwen op semi-private initiatieven, zoals de ontoereikende schuilplaatsen van de familie Anderson. Alleen met tegenzin werd het ondergrondse spoorwegsysteem (metro) ter beschikking gesteld van de bevolking van Londen als schuilbunker, een beslissing die uiteindelijk vele duizenden levens redde. De stoïcijnse manier waarop het Britse volk - vooral in Londen - de Blitz heeft doorstaan, maakte diepe indruk op neutrale commentatoren, en de radio-uitzendingen van de Amerikaanse journalist Ed Murrow hielpen het Amerikaanse publiek ervan te overtuigen dat Groot-Brittannië geen verslagen land was en de strijd tegen nazi-Duitsland.

In het voorjaar van 1941 begonnen de actieve Britse verdediging te verbeteren. Het aantal luchtafweergeschut en zoeklichten werd verhoogd en in belangrijke gebieden werden ze radargestuurd om de nauwkeurigheid te verbeteren. Het probleem van het begeleiden van onderscheppers naar hun doelen werd gedeeltelijk opgelost door de introductie van zwaarbewapende Bristol Beaufighters uitgerust met hun eigen radar. Deze verbeteringen werden weerspiegeld in maandelijkse Duitse ongevallencijfers, die stegen van 28 in januari tot 124 in mei.

De Blitz kwam in mei 1941 tot een effectief einde toen Hitler besloot de Sovjet-Unie binnen te vallen. De Luftwaffe beschikte niet over voldoende middelen om een ​​oorlog aan twee fronten te voeren en Duitse vliegtuigen werden naar het oosten verplaatst. Dit belette echter niet een laatste, wraakzuchtige aanval van de Luftwaffe; op 10 mei leidde een inval tegen centraal Londen tot het hoogste aantal nachtelijke slachtoffers van de strijd: 1364 doden en 1616 zwaargewonden.