Kogelmunitie

Bullet, een langwerpig metalen projectiel dat wordt afgevuurd door een pistool, geweer of machinegeweer. Kogels worden gemeten aan de hand van hun kaliber, wat de binnendiameter of boring van een geweerloop aangeeft. (Zie boring.)

Vroege kogels waren ronde loden ballen die in de loop van gladde wapens werden geladen en voortgedreven door het ontsteken van een fysiek gescheiden lading zwart poeder. Moderne kogels ontwikkeld in de 19e eeuw voor gebruik in handvuurwapens met getrokken vaten. In deze geweren geeft een systeem van spiraalvormige groeven die in het binnenoppervlak van de boring van het pistool zijn gesneden, tijdens het passeren spin aan de kogel. Door de spin kan een kogel tijdens de vlucht een naar voren gerichte houding aanhouden, en onder deze omstandigheden is een langwerpige kogel met een spitse punt aerodynamisch veel beter dan een ronde bal; het houdt zijn snelheid veel beter tijdens de vlucht en wint daardoor zowel aan nauwkeurigheid als aan bereik.

Experimenten met deze "cilindroconoidale" kogels begonnen rond 1825, maar al snel ontstonden er problemen. De kogels moesten strak in de loop passen en het bleek moeilijk om een ​​strakke kogel in een voorlader te laden. De oplossing werd gevonden door Claude-Étienne Minié uit Frankrijk, die in 1849 een zachte loden kogel ontwikkelde met een holte in de basis waarin een conische plug werd geplaatst. De diameter van de kogel was klein genoeg om vrij door de kanonschacht te glijden, en de plotselinge ontsteking van de lading drijfgas bij het afvuren dreef de conische plug naar voren om de loden kogel strak in de groeven van de getrokken boring uit te zetten.

Tegen de jaren 1860 waren percussiekappen, die tot ontploffing kwamen na een harde klap door de vuurpen van een pistool, opgenomen in een metalen patroonhuls die alle componenten bevatte voor een volledige ronde die kon worden gebruikt in een geweer met een stuitligging. In de jaren tachtig vormde de introductie van nitrocellulose, of guncotton, in plaats van zwart poeder als de stuwstoflading het laatste element voor de moderne kogel.

Een moderne kogel bestaat uit een buis (de patroonhuls) met de kogel aan de voorkant, de slagdop of primer aan de basis en het drijfgas in de buis ertussen. Wanneer de percussiekap wordt geraakt door de vuurpen van het pistool, ontploft en ontbrandt het drijfgas; de resulterende snelle uitzetting van gassen in de gesloten schietkamer van het kanon stuwt de kogel met hoge snelheid door de boring naar voren. De patroonhuls wordt in de kamer achtergelaten en moet met mechanische middelen worden uitgeworpen.

De meeste pistoolkogels zijn gemaakt van een lood-antimoonlegering, omhuld met een zacht messing of verkoperd zacht stalen omhulsel. Bij geweer- en machinegeweerkogels is een zachte kern van lood omhuld door een hardere mantel van staal of koperen nikkel. Armour-piercing kogels hebben een gehard stalen binnenkern. Uitbreidende kogels, gebruikt bij jacht op wild en lang verboden in oorlog, zijn gemaakt met een blootgestelde neus van zacht metaal, die terug zal duwen in het beklede deel om het te vervormen bij impact, waardoor de wond groter wordt en de schok van de impact toeneemt. Zie ook munitie.