Choghā Zanbīl, ook wel gespeld als Tchoghā Zanbīl of Choga Zambil, verwoeste paleis en tempelcomplex van de oude Elamitische stad Dur Untashi (Dur Untash), nabij Susa in de Khūzestān-regio in het zuidwesten van Iran. Het complex bestaat uit een prachtige ziggoerat (de grootste structuur in zijn soort in Iran), tempels en drie paleizen. De site is in 1979 toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Quiz
Noem maar op!
De mensen die daar wonen noemen het Hellas. Hoe noemen we dit land?
Gebouwd rond 1250 vce onder leiding van de Elamitische heerser Untash-Gal tijdens de Midden-Elamitische periode (ca. 1500 - c. 1000 vce), was het complex opgedragen aan Inshushinak (Insusinak), de stierengod van Susa. De onregelmatig gevormde buitenmuur strekt zich uit over ongeveer 3.900 bij 2.600 voet (1.200 bij 800 meter) rond het binnenste heiligdom en 13 tempelgebouwen, waarvan er slechts vier goed bewaard zijn gebleven. De vierkante basis van de ziggurat, 105 meter aan elke kant, was voornamelijk gebouwd van baksteen en cement. Het is nu 80 voet (24 meter) hoog, minder dan de helft van de geschatte oorspronkelijke hoogte. De sierlijke gevel was ooit bedekt met geglazuurd blauw en groen terracotta en het interieur was versierd met glas en ivoren mozaïeken. Aan de top van het gebouw stond een tempel van waaruit werd aangenomen dat Inshushinak elke nacht naar de hemel zou opstijgen.Het complex was echter nog niet af (zoals blijkt uit duizenden gestapelde stenen op de locatie), rond 640 v.Chr., Toen Choghā Zanbīl werd aangevallen, geplunderd en zwaar beschadigd door de troepen van de Assyrische koning Ashurbanipal. Daarna viel het in verval.
Choghā Zanbīl is a local name meaning “large basket-shaped hill.” It was sighted in 1935 by prospectors of the Anglo-Iranian Oil Company who were surveying the region by airplane. Initial studies were performed by French archaeologists in the late 1930s. From 1946 to 1962, excavations were carried out by the archaeologist Roman Ghirshman. Several bull sculptures of Inshushinak were found within the complex, which served the royal families of Elam as a place both of worship and of interment. In addition, a variety of small artifacts were recovered, including a collection of Middle Elamite cylinder seals. A building on the grounds contains five vaulted underground tombs, within four of which are cremated remains, and there is one uncremated corpse. The Elamites traditionally buried their dead, and the reason for the cremation is unknown.
Heavy rainfalls have a harmful effect on the mud-brick outer walls and temples of the complex, despite the application of protective coverings. In the mid-1990s, it was noted that the brick walls of the ziggurat had shifted slightly, raising concerns about future structural damage.
