D-Day in afbeeldingen

Na een langdurig zee- en luchtbombardement op Duitse verdedigingswerken aan de Kanaalkust van Frankrijk en de Lage Landen, begon de geallieerde invasie van Normandië in de vroege ochtenduren van 6 juni 1944. Opperbevelhebber van de geallieerden, Dwight D. Eisenhower, gaf deze verklaring af als zijn dagorde:

Soldaten, matrozen en piloten van het geallieerde expeditieleger:

U staat op het punt de Grote Kruistocht te beginnen, waar we al die maanden naar hebben gestreefd.

De ogen van de wereld zijn op jou gericht. De hoop en gebeden van vrijheidslievende mensen overal marcheren met je mee.

In gezelschap van onze dappere geallieerden en wapenbroeders op andere fronten zul je de vernietiging van de Duitse oorlogsmachine bewerkstelligen, de eliminatie van de nazi-tirannie over onderdrukte volkeren van Europa en veiligheid voor onszelf in een vrije wereld.

Uw taak zal niet gemakkelijk zijn. Je vijand is goed opgeleid, goed uitgerust en gehard in de strijd. Hij zal woest vechten.

Maar dit is het jaar 1944. Er is veel gebeurd sinds de nazi-triomfen van 1940–41. De Verenigde Naties hebben de Duitsers in een open strijd, man tegen man, grote nederlagen toegebracht. Ons luchtoffensief heeft hun kracht in de lucht en hun capaciteit om oorlog te voeren op de grond ernstig verminderd. Onze thuisfronten hebben ons een overweldigende superioriteit gegeven in wapens en munitie en hebben ons grote reserves aan getrainde vechters ter beschikking gesteld. Het tij is gekeerd. De vrije mannen van de wereld marcheren samen naar de overwinning.

Ik heb het volste vertrouwen in je moed, plichtsbetrachting en vaardigheid in de strijd. We accepteren niets minder dan een volledige overwinning.

Succes! En laten we allemaal de zegen van de Almachtige God smeken op deze grote en nobele onderneming.

In de uren voor zonsopgang daalden duizenden parachutisten neer op het Normandische platteland achter de Duitse verdediging. Rond 6.30 uur begonnen ongeveer 3.000 geallieerde landingsvaartuigen mannen te lossen op een stuk strand tussen Cherbourg en Le Havre. Het plan van de geallieerden was om een ​​bruggenhoofd in beslag te nemen binnen het bereik van de gevechtsdekking van vliegbases in het zuiden van Engeland en vervolgens de haven van Cherbourg binnen te snijden. De eerste gevechten waren woedend. Duitse kustbatterijen en machinegeweren gooiden een dodelijke muur van vuur in de aan land komende troepen en de Amerikaanse landingen op Omaha Beach, waar voorlopige bombardementen weinig effect hadden gehad op de Duitse verdediging, waren een bijna ramp.

De chaos bij Omaha leek een bevestiging van alle ergste angsten van Eisenhower. Die gevoelens werden vastgelegd in een kort adres dat hij op 5 juni schreef, om te worden afgelegd in het geval van een mislukte invasie:

Onze landingen in het gebied van Cherbourg-Havre hebben geen goede voet aan de grond gekregen en ik heb de troepen teruggetrokken. [Deze zin luidde oorspronkelijk"

en de troepen zijn teruggetrokken. ' Eisenhower schoot door de passieve taal en verving deze door: 'Ik heb

. ”] Mijn beslissing om op dit moment en op deze plaats aan te vallen was gebaseerd op de beste beschikbare informatie. De troepen, de lucht en de marine deden alles wat moed en plichtsbetrachting konden doen. Als er een schuld of fout aan de poging wordt toegeschreven, is die alleen van mij.

Omar Bradley, bevelhebber van de landingsmacht bij Omaha, had inderdaad overwogen zijn bebloede strijdmacht te evacueren, maar tegen de middag begonnen kleine groepen mannen, ondersteund door marineschoten die van dichtbij werden afgevuurd, op te rukken. Tegen de avond was de crisis bij Omaha voorbij en hadden tienduizenden geallieerde troepen een kwetsbare voet aan de grond gekregen in Hitlers Fort Europa.