Theatergeschiedenis: dl 2a Italië. Humanisme en Renaissance. Genres, architectuur en decors. (Mei 2024)
Damián Forment, (geboren rond 1480, Valencia, koninkrijk Aragon [Spanje] - overleden rond 1541, Santo Domingo de la Calzada, Castilië), beeldhouwer, erkend als misschien wel de belangrijkste beeldhouwer in het 16e-eeuwse Spanje. Zijn vroege werk toonde een beheersing van Renaissance-principes en een van zijn laatste stukken is een van de vroegste maniëristische werken in Spanje.
Forment is mogelijk opgeleid in Florence of is in aanraking gekomen met Florentijnse kunstenaars die zijn werk hebben beïnvloed. In ieder geval begon hij zijn carrière in zijn geboorteland Valencia, woonde daar tot 1509, toen hij naar Saragossa verhuisde. Hij hield een studio in Zaragoza tot aan zijn dood en voerde in de loop der jaren vele grote altaren uit, vaak in albast.
Een van zijn vroegste stukken (1509–12) is het altaar in de kerk van El Pilar, in Zaragoza. Het is van gemengde stijl en combineert gotisch ornament met renaissancistische figuren. Hij behield de gotische lijst in zijn sculptuur tot ongeveer 1520 en gebruikte deze in het maniëristische altaarstuk voor de kathedraal van Huesca (1520–34). De figuren in zijn vroege altaren zijn veel dank verschuldigd aan Donatello en zijn meestal georganiseerd met zorgvuldige aandacht voor balans en symmetrie. In het altaar bij Huesca zijn de figuren langgerekt geworden en is er meer beweging in en uit het reliëfvlak. Zijn laatste werk, het altaar in Santo Domingo de la Calzada (1537-1540), heeft een renaissancekader, maar de figuren zijn nog meer verwrongen en langgerekt geworden. Zijn werk was van grote invloed op latere Spaanse beeldhouwers en toont heel duidelijk de overgang van de gotische naar de maniëristische stijl.
