10 Gevaarlijkste Dieren Die Zijn Uitgestorven (Mei 2024)
Entelodont, (familie Entelodontidae), elk lid van de uitgestorven familie Entelodontidae, een groep grote zoogdieren die verwant zijn aan levende varkens. Entelodonts waren tijdgenoten van oreodonts, een unieke zoogdiergroep waarvan wordt aangenomen dat ze verwant is aan kamelen maar qua uiterlijk lijkt op schapen. Fossiel bewijsmateriaal wijst op hun opkomst in het Midden-Eoceen (ongeveer 49 miljoen tot 37 miljoen jaar geleden) in Mongolië. Ze verspreidden zich over Azië, Europa en Noord-Amerika voordat ze ergens tussen 19 miljoen en 16 miljoen jaar geleden uitstierven tijdens het vroege Mioceen.
Entelodonts waren middelgrote tot zeer grote dieren. De kleinste groeiden tot ongeveer 150 kg (ongeveer 330 pond; de grootte van een groot mannelijk witstaarthert), terwijl de grootste, zoals Dinohyus, 900 kg wogen (ongeveer 2000 pond; ongeveer zo groot als een Clydesdale-paard). De schedels van entelodonts waren ook proportioneel groot, goed voor ongeveer 35 tot 45 procent van de totale lengte van het dier in Dinohyus. Entelodonts had kenmerkende tusklike uitsteeksels van bot die uit de schedel groeiden. Deze structuren waren gerelateerd aan het spierstelsel en de bewegingen van de kaak tijdens het voeden, en ze zouden ook gevoelige delen van het hoofd kunnen beschermen.
Vergeleken met andere hoefdieren leek de structuur van de kaak en het spierstelsel opmerkelijk veel op die van carnivoren; het gewricht dat de onderste en bovenste delen van de kaak met elkaar verbond, was in lijn met het gebit in plaats van erboven geheven. Sommige onderzoekers interpreteerden de kaakstructuur als een indicatie van een vleesetend dieet, maar de algehele structuur van het kaakspierstelsel, de tanden en de slijtagepatronen op de tanden suggereren een vrij omnivoor dieet. Entelodonts had specialisaties voor het eten van taai of hard voedsel en was misschien zelfs in staat bot te breken. (Entelodonten bezaten bijvoorbeeld verhoudingsgewijs massieve kaakspieren die verbonden waren met grote benige bevestigingen op de schedel en onderkaak.) Dus, zoals levende varkens, waren entelodonts waarschijnlijk gemengde voeders, die leefden op een verscheidenheid aan plantaardige en dierlijke voedingsmiddelen. Hoewel sommige entelodont-soorten buitengewoon groot waren, geven hun ledemaatskeletten aan dat ze volledig terrestrisch waren en gespecialiseerd in hardlopen.
