TUTORIAL: Pouring epoxy resin correctly for beginners (Mei 2024)
Epoxide, cyclische ether met een drieledige ring. De basisstructuur van een epoxide bevat een zuurstofatoom dat is bevestigd aan twee aangrenzende koolstofatomen van een koolwaterstof.
De spanning van de drieledige ring maakt een epoxide veel reactiever dan een typische acyclische ether. Ethyleenoxide is economisch het belangrijkste epoxide en wordt gemaakt door oxidatie van ethyleen over een zilverkatalysator. Het wordt gebruikt als ontsmettingsmiddel en om antivries, ethyleenglycol en andere nuttige verbindingen te maken.
Complexere epoxiden worden gewoonlijk gemaakt door de epoxidatie van alkenen, waarbij vaak een peroxyzuur (RCO 3 H) wordt gebruikt om een zuurstofatoom over te dragen.
Een andere belangrijke industriële route naar epoxiden vereist een proces in twee stappen. Ten eerste wordt een alkeen omgezet in een chloorhydrine en ten tweede wordt het chloorhydrine behandeld met een base om zoutzuur te verwijderen, waardoor het epoxide ontstaat; dit is de methode die wordt gebruikt om propyleenoxide te maken.
Epoxiden zijn gemakkelijk te openen, onder zure of basische omstandigheden, om een verscheidenheid aan producten te geven met bruikbare functionele groepen. De zuur- of base-gekatalyseerde hydrolyse van propyleenoxide geeft bijvoorbeeld propyleenglycol.
Epoxiden kunnen worden gebruikt om polymeren samen te stellen die bekend staan als epoxies, die uitstekende hechtmiddelen en nuttige oppervlaktecoatings zijn. De meest voorkomende epoxyhars wordt gevormd door de reactie van epichloorhydrine met bisfenol A.
