Welke Bijbel boeken werden onderdrukt door de kerk? --- De apocriefe geschriften (Mei 2024)
Eerste boek Esdras, ook wel Griekse Ezra genoemd, afkorting I Esdras, apocrief werk dat was opgenomen in de canon van de Septuaginta (de Griekse versie van de Hebreeuwse Bijbel) maar geen deel uitmaakt van een moderne bijbelse canon; het wordt door moderne geleerden Griekse Ezra genoemd om het te onderscheiden van het Oudtestamentische boek Ezra dat in het Hebreeuws is geschreven. Oorspronkelijk geschreven in het Aramees of Hebreeuws, heeft I Esdras het alleen overleefd in het Grieks en in een Latijnse vertaling gemaakt uit het Grieks.
bijbelse literatuur: Esdras
I (of II of III) Esdras genoot een grote populariteit in de vroege kerk, maar verloor zijn prestige in de Middeleeuwen in de Latijnse Kerk.
Het werk is tekstueel nauwer verwant aan het Oude Testament dan andere boeken van de apocriefe boeken, want het volgt delen van de geschiedenis van Israël van 621 v.Chr. Tot 444 v.Chr. Door II Chronicles 35: 1–36: 23 samen te vatten, het hele canonieke boek van Ezra en Nehemia 7: 73–8: 12. Het enige nieuwe materiaal is het 'Tale of the Three Guardsmen', een Perzisch volksverhaal dat enigszins is aangepast om in een Joodse context te passen.
De methode die wordt gebruikt bij het samenstellen van I Esdras is onzeker, vooral vanwege talrijke historische inconsistenties en fouten; in verschillende gevallen verandert het ook bijbelse teksten. Het werk is ergens in de 2e eeuw voor Christus gecomponeerd, waarschijnlijk door een Egyptische jood.
Gezien de historische verwarring van I Esdras, zijn veel geleerden van mening dat de samensteller ervan meer geïnteresseerd was in het inprenten van bepaalde morele en religieuze ideeën dan in het beschrijven van de Joodse geschiedenis. In dit opzicht is het belangrijkste onderdeel van het werk het 'Verhaal van de drie wachters', dat de suprematie van de Hebreeuwse God, die met waarheid wordt geïdentificeerd, bevestigt. Ook benadrukt worden de naleving van de Mozaïsche wet, de cultus van de Tempel van Jeruzalem en wetten die het huwelijk van joden met niet-joden verbieden.
De eerste identificeerbare citaten uit I Esdras zijn in De Oudheden van de Joden van de 1e-eeuwse Joodse historicus Josephus, die het gebruikte in plaats van de canonieke Ezra-Nehemia. Het 'verhaal van de drie wachters' was populair bij vroege christenen, van wie sommigen de verklaring over de waarheid gebruikten om te bewijzen dat dit werk de komst van Christus profeteerde.
