DJ Armin van Buuren met de vlag van Israël (Mei 2024)
De vroege ontwikkeling van de vlag van Israël maakte deel uit van de opkomst van het zionisme aan het einde van de 19e eeuw. Jacob Askowith en zijn zoon Charles ontwierpen de 'vlag van Juda', die op 20 juli 1891 werd tentoongesteld in de hal van de B'nai Zion Educational Society in Boston, Massachusetts, VS. Gebaseerd op de traditionele ṭallit of Joodse gebedssjaal, die vlag was wit met smalle blauwe strepen aan de randen en droeg in het midden het oude zespuntige Schild van David met het woord Maccabee in blauwe letters. Isaac Harris uit Boston presenteerde dit vlagidee in 1897 aan het eerste internationale zionistische congres, en anderen, waaronder David Wolfsohn, bedachten vergelijkbare ontwerpen. Variaties werden gebruikt door de zionistische beweging en, tijdens de Tweede Wereldoorlog, door de Joodse Brigade Groep van het Britse leger.
Quiz
Het Midden-Oosten: feit of fictie?
De meeste mensen in Syrië zijn Arabieren.
De zionistische vlag werd in Palestina getoond en werd gehesen toen Israël op 14 mei 1948 de onafhankelijkheid uitriep. Op 12 november van dat jaar trad een wet in werking die werd aangenomen door de Knesset, het parlement van Israël, en werd de zionistische vlag erkend als de officiële nationale vlag. De vlaggen voor gebruik op schepen bevatten dezelfde kleuren en het schild van David, maar kenmerkende achtergronden waren ontworpen om ze beter herkenbaar te maken op zee.
De exacte kleurtint voor de vlag wordt niet gespecificeerd door de Israëlische wet en wordt ook niet gedefinieerd door het Standards Institute of Israel. Een donkere blauwe tint wordt echter beschreven in een bericht (18 februari 1950) van het Israel Office of Information. Lichtere blauwtinten werden gebruikt in eerdere vlaggen en worden nog steeds gebruikt door sommige Israëlische organisaties, maar er wordt gezegd dat lichtere kleuren gemakkelijk zouden vervagen in de schitterende zon van Israël.
