Goddard Family, een eerbetoon aan meubelmakers uit New England, wiens meubelen in de 18e eeuw tot de mooiste van Amerika behoorden.
Quakers van Engelse afkomst, de Goddards trouwden met de familie Townsend, die even beroemd waren als meubelmakers. In vier generaties zijn 20 ambachtslieden van Goddard en Townsend bekend, het hoogtepunt van hun uitstekende productiviteit komt in het begin en midden van de 18e eeuw. Ze richtten de Newport (RI) -school voor Amerikaanse meubels op en werden vooral opgemerkt voor ontwerpen in de stijlen Queen Anne en Chippendale, geïdentificeerd door een origineel type schelpsnijwerk en door een innovatieve oppervlaktebehandeling waarvan er geen exacte Europese prototypes bestonden.
De zoon van Daniel Goddard, een huistimmerman in Massachusetts, John Goddard (1723 / 24–85) verhuisde in de jaren 1740 met zijn gezin naar Newport, waar hij en zijn jongere broer James voor Job Townsend werkten. Kort nadat ze met de dochters van Townsend waren getrouwd, richtte John zijn eigen werkplaats op en tegen de jaren zestig was hij de leidende meubelmaker van Newport geworden, in opdracht van vooraanstaande vroege Amerikanen als gouverneur Stephen Hopkins van Rhode Island en de beroemde filantroop Moses Brown. In tegenstelling tot de Philadelphia-school, die probeerde de meer flamboyante Chippendale-stijlen te imiteren, creëerde Goddard, net als de Townsends, eenvoudige aanpassingen, pretentieloos en verstandig en met een solide waardigheid. Een uitstekende meubelmaker die in feite de Queen Anne-traditie volgt, hij is gecrediteerd met het ontstaan van het blokfront of het kuipfront (hoewel de Townsends een even gekwalificeerde aanspraak op deze stijl hebben), een opvallend meubelfront dat verticaal is verdeeld door afwisselend bolle (zijkanten) en concave (midden) panelen. Zijn bureau's, secretaresses en kasten aan de voorkant hebben meestal gemakkelijk herkenbare voetsteunen (ook wel consolepoten genoemd, met gebogen binnenranden en rechte hoekranden) en zijn versierd met houtsnijwerk. Veel van zijn bekendste stukken waren, net als bij Townsends, van mahonie uit West-Indië of Zuid-Amerika. Onder de meubelmakers die hem imiteerden, bevonden zich die in het oosten van Connecticut, met name rond Norwich.
Slechts twee van de zonen van Goddard, aan wie hij zijn gereedschap en winkel naliet, waren meubelmakers: Stephen (overleden in 1804) en Thomas (1765–1858); Townsend Goddard (1750–90), waarschijnlijk zijn oudste zoon, werd tot executeur van zijn testament benoemd (geschreven in 1761). Zowel Stephen als Thomas hadden met John de oudere gewerkt en bleven vele jaren zijn bedrijf voortzetten. Hoewel ze een aantal werken in de stijl van hun vader produceerden, stapten ze over op de stijlen Hepplewhite en Sheraton die in Engeland gelden; maar aangezien hun vader had geïnnoveerd op het idee van koningin Anne, was hun behandeling van deze nieuwe stijlen ook adaptief. Hun bekende dennenhouten kaarttafel (ca. 1785–1804), gefineerd met mahonie en satijnhout, onthult een ingetogen en selectieve behandeling van Hepplewhite.
De zoon van Stephen Goddard, John Goddard II (1789–1843), was ook meubelmaker. Ze werden allemaal overleefd door Thomas, die vrijwel een overblijfsel was van het vervlogen koloniale tijdperk en die zijn overlijdensbericht in de Newport Mercury eerde als een van de meest humane en welwillende mannen van de eeuw.
