The Third Industrial Revolution: A Radical New Sharing Economy (Mei 2024)
Hamilton O. Smith, voluit Hamilton Othanel Smith, (geboren 23 augustus 1931, New York, New York, VS), Amerikaanse microbioloog die in 1978 de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde deelde voor Werner Arber en Daniel Nathans ontdekking van een nieuwe klasse van restrictie-enzymen die specifieke sequenties van nucleotiden in een DNA-molecuul (deoxyribonucleïnezuur) herkennen en het molecuul op dat specifieke punt splitsen.
Quiz
Beroemde Amerikaanse gezichten: feit of fictie?
Benjamin Franklin heeft nooit een boek geschreven.
Smith studeerde in 1952 af aan de University of California in Berkeley en behaalde in 1956 een medische graad aan de Johns Hopkins University. Na een stage en residentie trad hij in 1962 toe tot de faculteit van de University of Michigan. In 1967 keerde hij terug naar Johns Hopkins en werd professor van de microbiologie in 1973.
Arber en anderen hadden al restrictie-enzymen bestudeerd die specifieke DNA-sequenties herkennen, maar deze type I-enzymen knippen het DNA op willekeurige andere plaatsen dan de herkenningsplaats. Bij het bestuderen van het mechanisme waardoor de bacterie Haemophilus influenzae DNA kan opnemen van het faagvirus P22, ontdekten Smith en zijn collega's de eerste van wat later type II-restrictie-enzymen zou worden genoemd. Deze enzymen herkennen niet alleen een specifiek gebied in een DNA-sequentie, maar snijden altijd het DNA op diezelfde plaats. Dit voorspelbare gedrag maakte type II-restrictie-enzymen waardevolle hulpmiddelen bij de studie van de DNA-structuur en bij recombinant-DNA-technologie.
In 1995 heeft Smith, in samenwerking met J. Craig Venter en onderzoekers van The Institute for Genomics Research (TIGR), het genoom van H. influenzae gesequenced met behulp van een snelle 'shotgun'-sequencingbenadering. In 1998 verliet Smith Johns Hopkins en trad hij toe tot het particuliere onderzoeksbedrijf Celera Genomics. Bij Celera Smith heeft bijgedragen aan de genomische sequencing-inspanningen voor de fruitvlieg (Drosophila) en de mens. In 2002 werd Smith wetenschappelijk directeur bij het Institute for Biological Energy Alternatives (IBEA) in Maryland. Hij leidde onderzoek naar de generatie van een synthetisch eencellig organisme dat op eigen kracht kan overleven en reproduceren. Een centraal doel van dit onderzoek was het creëren van een minimalistisch organisme, met zo min mogelijk genen, om te bepalen hoeveel en welke genen nodig zijn om het leven in stand te houden. In 2006 werden TIGR en IBEA samengevoegd met verschillende andere centra om het J. Craig Venter Institute te vormen, waar Smith leider werd van de onderzoeksgroep synthetische biologie en bio-energie.
