Hangende Tuinen van Babylon, oude tuinen beschouwd als een van de zeven wereldwonderen en vermoedelijk in de buurt van het koninklijk paleis in Babylon. Aan het begin van de 21e eeuw was de plaats van de hangende tuinen nog niet definitief vastgesteld. Desalniettemin bleven veel theorieën bestaan over de structuur en locatie van de tuinen. Sommige onderzoekers stelden voor dat dit daktuinen waren. Een andere theorie, gepopulariseerd door de geschriften van de Britse archeoloog Sir Leonard Woolley, suggereerde dat de tuinen werden gebouwd binnen de muren van het koninklijk paleis in Babylon, de hoofdstad van Babylonië (nu in het zuiden van Irak), en dat ze niet echt 'hingen', maar in plaats daarvan 'in de lucht'; dat wil zeggen, het waren daktuinen die waren aangelegd op een reeks ziggurat-terrassen die werden geïrrigeerd door pompen uit de rivier de Eufraat. Van oudsher werd aangenomen dat ze het werk waren van de semilegendaire koningin Sammu-ramat (Griekse Semiramis, moeder van de Assyrische koning Adad-nirari III, die regeerde van 810 tot 783 vce) of van koning Nebukadrezzar II (regeerde c. 605– c. 561 vce), die ze bouwde om zijn Mediane vrouw, Amytis, te troosten omdat ze de bergen en het groen van haar vaderland miste.
Quiz
Het Midden-Oosten: feit of fictie?
De stad Abadan werd zwaar beschadigd tijdens de oorlog tussen Iran en Irak.
De hangende tuinen zijn in detail beschreven door een aantal klassieke auteurs. Hoewel sommige bronnen het niet eens waren over wie ze had gebouwd, waren een aantal beschrijvingen het erover eens dat de tuinen zich in de buurt van het koninklijk paleis bevonden en op gewelfde terrassen waren geplaatst. Ze werden ook beschreven als besproeid door een uitzonderlijk irrigatiesysteem en overdekt met stenen balkons waarop verschillende materialen waren gelaagd, zoals riet, bitumen en lood, zodat het irrigatiewater niet door de terrassen zou sijpelen. Hoewel er geen sporen van de hangende tuinen zijn gevonden, heeft een Duitse archeoloog, Robert Koldewey, een ongebruikelijke reeks funderingskamers en gewelven ontdekt in de noordoostelijke hoek van het paleis in Babylon. Een put in een van de gewelven is mogelijk gebruikt in combinatie met een kettingpomp en werd daarom mogelijk beschouwd als onderdeel van de onderbouw van de ooit torenhoge hangende tuinen.
Onderzoek aan het eind van de 20e en het begin van de 21e eeuw suggereerde dat populaire theorieën die beweren dat de hangende tuinen ooit in Babylon boven op een dak of op een terrasvormige ziggoerat hadden gedijen, misschien misvattingen waren. In plaats daarvan postuleerde een latere theorie dat, als gevolg van verwarring tussen klassieke bronnen, de Hangende Tuinen waarschijnlijk door Sanherib (705 / 704–681 vce) in Nineveh waren aangelegd. Dit onderzoek suggereerde dat de tuinen waren aangelegd op een hellend construct dat was ontworpen om een natuurlijk berglandschap na te bootsen en dat ze werden bewaterd door een nieuw irrigatiesysteem, dat misschien vroeg gebruik zou maken van wat uiteindelijk de Archimedes-schroef zou worden genoemd.
