Jicarilla Apache, Noord-Amerikaanse indianenstam die in het zuidwesten van de Verenigde Staten woont, een van de vele losjes georganiseerde autonome bands van de Eastern Apache. Hun traditionele land omvatte delen van het huidige Colorado, Oklahoma en New Mexico. De Jicarilla leefden in wickiups - woningen gemaakt van riet of gras aangebracht op een elliptisch frame - en spraken een Oost-Apacheaanse taal. De naam Jicarilla is afgeleid van een Spaans woord dat 'kleine mand' betekent en verwijst naar de kleine verzegelde manden die ze als drinkbeker gebruikten.
In 1716 werden de Jicarilla's door de Comanche van hun land verdreven. Ze vestigden zich in wat nu het noordoosten van New Mexico is. Hoewel de Jicarilla hun overwegend jacht- en verzameleconomie lange tijd hadden aangevuld met het planten van kleine tuinen, kreeg de voedselproductie een nieuwe betekenis in de omgeving van New Mexico. Daar breidden de landbouwmethoden van de Jicarilla zich uit tot het punt dat ze veel tijd en energie nodig hadden; Als gevolg hiervan raakten de mensen vrij stevig gevestigd en namen ze minder vaak deel aan oorlogvoering dan andere Oost-Apache-groepen. Het Jicarilla-volk bleef echter lijden onder de ontberingen van de Comanche: bij gevechten in 1724 kwamen de meeste Jicarilla-mannen om het leven en veel vrouwen en kinderen gevangen.
De overlevende Jicarilla probeerde later oorlogsvoering met Spaanse en Amerikaanse kolonisten te vermijden, hoewel ze na het begin van de jaren 1850 enige vijandelijkheden hadden. Ze werden in 1880 onderworpen door het Amerikaanse leger en in 1887 werden ze gevestigd op land dat voor hen was gereserveerd in New Mexico.
In het begin van de 21e eeuw duidden populatieschattingen op ongeveer 3.500 individuen van Jicarilla Apache-afkomst.
