Jérôme Lalande, voluit Joseph-Jérôme Lefrançais de Lalande, Lefrançais spelde ook Le Français, Lefrançois of Le François, (geboren 11 juli 1732, Bourg-en-Bresse, Frankrijk - stierf 4 april 1807, Parijs), Franse astronoom waarvan de tabellen met planetaire posities tot het einde van de 18e eeuw als de beste werden beschouwd.
Quiz
Wie schreef het?
Wie is de auteur van The Two Gentlemen of Verona?
Lalande, rechtenstudent in Parijs, raakte geïnteresseerd in astronomie terwijl hij verbleef in het Hôtel de Cluny, waar de bekende astronoom Joseph-Nicolas Delisle zijn observatorium had. In 1751 ging Lalande naar Berlijn om samen met het werk van Nicolas Louis de Lacaille aan de Kaap de Goede Hoop maanwaarnemingen te doen. Het succes van deze taak en de daaropvolgende berekening van de afstand van de maan verzekerde Lalande, voordat hij de leeftijd van 21 jaar bereikte, toelating tot de Academie van Berlijn en de post van adjunct-astronoom aan de Academie van Parijs.
Lalande wijdde zich vervolgens aan de verbetering van de planetaire theorie en publiceerde in 1759 een gecorrigeerde editie van de tafels van Halley's Comet. Hij hielp bij het organiseren van internationale samenwerking bij het observeren van de transits van Venus in 1761 en 1769; de verkregen gegevens maakten de nauwkeurige berekening van de afstand tussen de aarde en de zon mogelijk. In 1762 werd Lalande benoemd tot voorzitter van de astronomie in het Collège de France, Parijs, een functie die hij 46 jaar bekleedde. Hij maakte de astronomie populair en stelde in 1802 de Lalande-prijs in voor de belangrijkste astronomische bijdrage van elk jaar.
Tot zijn omvangrijke werken behoren Traité d'astronomie (1764; "Treatise on Astronomy"), Histoire céleste française (1801; "French Celestial History") en Bibliographie astronomique (1803; "Astronomical Bibliography"), wat nog steeds een waardevolle bron is voor historici van de 18e-eeuwse astronomie.
