Lemuel Shaw, (geboren op 9 januari 1781, Barnstable, Massachusetts, VS - stierf op 30 maart 1861, Boston), opperrechter van het Supreme Judicial Court of Massachusetts (1830-1860), die een onuitwisbare stempel drukte op de wet van dat staat en heeft aanzienlijk bijgedragen aan de structuur van het Amerikaanse recht.
Quiz
Beroemde Amerikaanse gezichten: feit of fictie?
Theodore Roosevelt inspireerde de teddybeer.
Shaw werd opgeleid aan Harvard, studeerde privaatrecht, werd in 1804 toegelaten tot de balie in New Hampshire en ging privé-praktijk in. Zeer succesvol, werd hij prominent in het openbare leven van de staat. Hij stelde het eerste gemeentelijk handvest voor Boston op in 1822 vrijwel zonder precedenten om hem te begeleiden en in 1830 accepteerde hij de benoeming tot opperrechter van Massachusetts. Zijn beslissingen op die bank waren bepalend voor de ontwikkeling van zowel Massachusetts als de nationale jurisprudentie. Hij wordt vooral herinnerd vanwege twee meningen. In Commonwealth v.Hunt (1842) was zijn uitspraak voor een opvallende vakbond het eerste belangrijke precedent voor het verwijderen van vakbonden uit de provincie van de complotwet. In Roberts v. City of Boston (1849) werd zijn uitspraak over de gescheiden scholen van de stad later weerspiegeld in de “aparte maar gelijkwaardige” doctrine van het Amerikaanse Hooggerechtshof in Plessy v. Ferguson (1896), maar het meer directe effect ervan was het stimuleren van de passage in Massachusetts van de enige 19e-eeuwse Amerikaanse desegregatiewet.
Rechter Shaw was een collega en opziener van Harvard, en hij was de schoonvader en de belangrijkste financiële supporter van romanschrijver Herman Melville.
