Franz Liszt - Les préludes (Mei 2024)
Les Prélude, symfonisch of toon gedicht van de Hongaarse pianist en componist Franz Liszt, dat in 1854 in Weimar in première ging in het groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach (nu in Duitsland). Het is de bekendste van Liszt's 13 symfonische gedichten en is om beurten reflecterend, martiaal en majestueus.
Quiz
Een studie van componisten
Welke van deze is niet van Pjotr Tsjaikovski?
Liszt was niet alleen de grootste pianovirtuoos van zijn tijd, maar zijn opvallende uiterlijk en charismatische persoonlijkheid maakten hem tot een populaire figuur, vooral onder vrouwen. Op middelbare leeftijd werd hij echter door zijn ongelukkig getrouwde minnares, de in Polen geboren prinses Carolyne Sayn-Wittgenstein, overgehaald om zijn carrière als acteur op te geven en zijn aandacht aan compositie te besteden. Hij was in 1843 benoemd tot muziekdirecteur aan het Weimar-hof en in 1848 vestigden hij en de prinses zich in Weimar. Daar dirigeerde hij het hoforkest en schreef zijn eigen orkestmuziek, waaronder Les Prélude, die hij opdroeg aan prinses Carolyne toen hij het in 1856 publiceerde.
Liszt haalde de titel van het stuk uit een regel van de Franse dichter en staatsman Alphonse de Lamartine: "Wat is het leven anders dan een reeks preludes naar die onbekende hymne wiens eerste plechtige noot door de dood is ingekleurd?" De filosofie die inherent is aan die woorden bracht generaties van critici ertoe om enigszins misplaatste parallellen te trekken tussen het gedicht en bepaalde melodieën in Liszts werk. Hoewel Liszt bewust voor Lamartine heeft gekozen, was die tekst niet zijn directe inspiratie. Liszts stuk was jaren geleden geschreven voordat het in verband werd gebracht met de woorden van Lamartine, en het ging in première als een ouverture van Les Quatres Eléments, een kooromgeving gebaseerd op een andere bron. Liszt herwerkte de ouverture en selecteerde de woorden van Lamartine als geschikter voor haar programma (in de zin van extramusische betekenis). Hoewel Liszt enkele herzieningen van de partituur ondernam, bleef het stuk grotendeels ongewijzigd ten opzichte van de oorspronkelijke vorm.
