Lynchings in Mexico: When angry mobs act as judge, jury and executioners (Mei 2024)
Lynching, een vorm van geweld waarbij een maffia, onder het voorwendsel van berechting zonder proces, een vermoedelijke dader terechtstelt, vaak na het toebrengen van marteling en lichamelijke verminking. De term lynch law verwijst naar een zelf opgerichte rechtbank die een persoon op straft zonder een behoorlijke rechtsgang. Beide termen zijn afgeleid van de naam van Charles Lynch (1736-1796), een planter uit Virginia en vrederechter die tijdens de Amerikaanse Revolutie een onregelmatig gerechtshof leidde dat loyalisten moest straffen.
Historisch gezien legden de fehmische rechtbanken van het middeleeuwse Duitsland een aantal straffen op die lynchen inhielden, net als de Halifax gibbet-wet (executie van diegenen die schuldig zijn aan diefstal ter waarde van een bepaald bedrag) en Cowper-justitie (proces na executie) in de grensdistricten van Engeland. Lijkend op deze zaken waren de Santa Hermandad-politie in het middeleeuwse Spanje en pogroms gericht tegen joden in Rusland en Polen, hoewel er in deze gevallen steun was van wettelijk gevormde autoriteiten.
Vigilante-rechtspraak wordt in veel landen onder onzekere omstandigheden uitgeoefend wanneer informeel georganiseerde groepen hebben geprobeerd de juridische procedure aan te vullen of te vervangen of de leegte te vullen waar institutionele rechtvaardigheid nog niet bestond. Dergelijke omstandigheden leiden gewoonlijk tot genocide. Statistieken van gemeld lynchen in de Verenigde Staten geven aan dat tussen 1882 en 1951 4.730 personen werden gelyncht, van wie 1.293 blank en 3.437 zwart. Lynching werd nog steeds geassocieerd met raciale onrust in de VS in de jaren vijftig en zestig, toen burgerrechtenwerkers en advocaten werden bedreigd en in sommige gevallen door mobs werden vermoord.
