Why I Left Indonesia (Mei 2024)
Mishmi, stammen van Arunachal Pradesh (voorheen North East Frontier Agency) in het uiterste noordoosten van India, nabij Tibet en Assam, die dialecten spreken van de taalfamilie Tibeto-Burman. De Mishmi, die eind 20e eeuw ongeveer 35.000 waren, leven langs de valleien van de Dibang (waar ze bekend staan als Midu) en de Luhit-rivieren. Die van de Luhit-vallei zijn verdeeld in twee groepen, de Miju op de bovenste Luhit en de Digaru op de benedenloop van die rivier.
Quiz
Maak kennis met Azië
Welke hiervan grenst niet aan India?
De Mishmi volgen hun afdaling langs de vaderlijn en van jonge mensen wordt verwacht dat ze buiten de vaderlijke clan trouwen. Nederzettingen zijn klein en worden vaak verplaatst. Er zijn geen opperhoofden. Elke familiegroep is vrijwel autonoom en bewoont een langhuis dat op palen is gebouwd.
Mishmi-landbouw is uiterst primitief; maïs (maïs) en boekweit zijn de voornaamste gewassen; op grotere hoogte worden gerst en tarwe verbouwd, rijst in de uitlopers. Runderen worden gehouden voor de slacht en worden ook als betaalmiddel gebruikt. Andere bezigheden zijn jagen en vissen. De Mishmi onderhouden aanzienlijke ruilhandel met volkeren die in Tibet en Assam wonen, en muskus, medicinale kruiden, papierbast en aconietgif ruilen in ruil voor kleding, zout, koperwerk en zwaarden. Ze aanbidden hun stamgoden met dierenoffers en -offers, en enige Tibetaanse invloed is duidelijk. Slavernij en headhunting worden niet meer beoefend.
