immuunrespons (Mei 2024)
Neutrofiel, type witte bloedcel (leukocyt) dat histologisch wordt gekenmerkt door zijn vermogen om te worden gekleurd door neutrale kleurstoffen en functioneel door zijn rol bij het bewerkstelligen van immuunreacties tegen infectieuze micro-organismen. Neutrofielen vormen samen met eosinofielen en basofielen een groep witte bloedcellen die bekend staat als granulocyten. De korrels van neutrofielen kleuren typisch roze of paarsblauw na behandeling met een kleurstof. Ongeveer 50 tot 80 procent van alle witte bloedcellen die in het menselijk lichaam voorkomen, zijn neutrofielen.
bloed: Neutrofielen
De neutrofielen zijn vrij uniform van afmeting met een diameter tussen 12 en 15 μm. De kern bestaat uit twee tot vijf met elkaar verbonden lobben
De neutrofielen zijn vrij uniform van afmeting met een diameter tussen 9 en 15 micrometer. De kern bestaat uit twee tot vijf lobben die met elkaar zijn verbonden door haarachtige filamenten. Neutrofielen bewegen met amoeboïde beweging. Ze verlengen lange uitsteeksels, pseudopodium genaamd, waarin hun korrels stromen; deze actie wordt gevolgd door samentrekking van filamenten in het cytoplasma, die de kern en de achterkant van de cel naar voren trekt. Op deze manier bewegen neutrofielen zich snel langs een oppervlak. Het beenmerg van een normale volwassene produceert dagelijks ongeveer 100 miljard neutrofielen. Het duurt ongeveer een week om een volwassen neutrofiel te vormen uit een voorlopercel in het merg; maar eenmaal in het bloed leven de volwassen cellen slechts een paar uur of misschien iets langer na migratie naar de weefsels. Om te waken tegen snelle uitputting van de kortlevende neutrofielen (bijvoorbeeldtijdens infectie), het beenmerg houdt een groot aantal van hen in reserve om te worden gemobiliseerd als reactie op ontsteking of infectie.
Within the body the neutrophils migrate to areas of infection or tissue injury. The force of attraction that determines the direction in which neutrophils will move is known as chemotaxis and is attributed to substances liberated at sites of tissue damage. Of the many neutrophils circulating outside the bone marrow, half are in the tissues and half are in the blood vessels; of those in the blood vessels, half are within the mainstream of rapidly circulating blood and the other half move slowly along the inner walls of the blood vessels (marginal pool), ready to enter tissues on receiving a chemotactic signal from them.
Neutrophils are actively phagocytic; they engulf bacteria and other microorganisms and microscopic particles. The granules of the neutrophil are microscopic packets of potent enzymes capable of digesting many types of cellular materials. When a bacterium is engulfed by a neutrophil, it is encased in a vacuole lined by the invaginated membrane. The granules discharge their contents into the vacuole containing the organism. As this occurs, the granules of the neutrophil are depleted (degranulation). A metabolic process within the granules produces hydrogen peroxide and a highly active form of oxygen (superoxide), which destroy the ingested bacteria. Final digestion of the invading organism is accomplished by enzymes.
An abnormally high number of neutrophils circulating in the blood is called neutrophilia. This condition is typically associated with acute inflammation, though it may result from chronic myelogenous leukemia, a cancer of the blood-forming tissues. An abnormally low number of neutrophils is called neutropenia. This condition can be caused by various inherited disorders that affect the immune system as well as by a number of acquired diseases, including certain disorders that arise from exposure to harmful chemicals. Neutropenia significantly increases the risk of life-threatening bacterial infection.
