Olympic National Park USA (Mei 2024)
Olympic National Park, een ecologisch divers gebied dat een groot deel van het Olympisch schiereiland beslaat in het noordwesten van Washington, VS Oorspronkelijk opgericht als nationaal monument in 1909 en opnieuw aangewezen als nationaal park in 1938, bewaart het de Olympic Mountains en hun prachtige bossen en dieren in het wild. Het werd in 1981 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. In 1988 werd vrijwel het hele park tot wildernis verklaard. Het beslaat 1.442 vierkante mijl (3.735 vierkante km), waarvan een groot deel wordt omringd door Olympic National Forest. Hoewel Europese ontdekkingsreizigers het schiereiland eind 18e eeuw hadden bezocht, duurde het tot 1885 voordat de eerste expeditie naar het bergachtige binnenland plaatsvond. Het hoofdkantoor van het park bevindt zich in Port Angeles aan de noordkust van het schiereiland.
Quiz
Natuurwonderen
Welk natuurlijk wereldwonder is vernoemd naar vliegenier Jimmy Angel?
Het park bestaat uit twee eenheden: het hoofdgebied in de bergen en een smalle strook van de Pacifische kustlijn van meer dan 60 mijl (95 km) lang langs de westkust van het schiereiland. Actieve gletsjers zijn te vinden op de hoogste top, de berg Olympus (2428 meter), en op andere. In totaal zijn er zo'n 250 gletsjers in het park, hoewel de meeste klein en plaatselijk zijn. Het oceaankustgedeelte bevat schilderachtige stranden, eilandjes en punten; drie Indiase reservaten (van de Makah-, Quileute- en Hoh-stammen) liggen erin.
De westelijke hellingen van de bergen ontvangen zware neerslag en ondersteunen een oudgroeiend (maagdelijk) gematigd regenwoud (met name het gedeelte met de Hoh-rivier in het midden) - het grootste in zijn soort op het westelijk halfrond - waarin coniferen, met name Sitkaspar en westelijk hemlock, bereik een enorme omvang. De bosbodem is dicht bedekt met mossen, korstmossen en varens, terwijl een verscheidenheid aan epifyten aan de bomen groeien. Grote gele Pacifische bananenslakken (Ariolimax columbianus), 6 tot 8 inch (15 tot 20 cm) lang, worden vaak gezien in het regenwoud. De oostelijke hellingen van het bergmassief, met minder neerslag, zijn niet zo dicht bebost als in het westen en zijn voorzien van meren en weiden. Sparren zijn de typische boomsoorten daar, en in de zomer zijn de subalpiene weiden bedekt met kleurrijke wilde bloemen, waaronder de endemische Piper's bellflower en Flett's violet.
Dieren in het Olympisch Nationaal Park omvatten talrijke soorten vogels, evenals herten, zwarte beren, poema's, de zeldzame Roosevelt-eland en endemische soorten zoals de Olympische marmot, de Olympische gele dennenaardeekhoorn en de Olympische torrent-salamander. Zalm en forel paaien in de rivieren. Berggeiten, die in de jaren twintig in kleine aantallen werden geïntroduceerd, telden enkele decennia later meer dan 1000; ze werden steeds meer verwoestend voor de vegetatie van het gebied, en in de jaren tachtig begonnen er inspanningen om hun bevolking te beheersen (tegen het begin van de 21e eeuw waren het er een paar honderd). Voor de kust zijn in het vroege voorjaar peulvissen te zien die naar het noorden trekken en in het najaar naar het zuiden.
De toegang voor voertuigen tot het park is grotendeels beperkt tot korte wegen die leiden naar paden langs de omtrek, van waaruit wandelpaden naar het binnenland leiden. Het park heeft meer dan 1000 kilometer aan wandelpaden en verschillende mooie autoritten. De drie bezoekerscentra - de belangrijkste op het hoofdkantoor van het park en andere in het Hoh Rainforest en op de Hurricane Ridge in het noordelijke deel van het park - bevatten exposities over de natuurlijke geschiedenis van het schiereiland. De faciliteit op Hurricane Ridge bevindt zich aan het einde van een spectaculaire rit van Port Angeles door de noordelijke Olympische bergen. Het park heeft ook twee lodges, één aan Crescent Lake in het noordwestelijke deel van het park en de andere aan Kalaloch aan de zuidkant van de kusteenheid.
