Robert Benton Amerikaanse filmmaker

Robert Benton, voluit Robert Douglas Benton, (geboren 29 september 1932, Waxahachie, Texas, VS), Amerikaanse filmmaker die een aantal veelgeprezen films regisseerde en schreef, waaronder Kramer vs. Kramer (1979).

Quiz

Karakteranalyse

Uit welke staat komt Forrest Gump?

Vroege films

Benton diende in de jaren 1950 in het Amerikaanse leger en gedurende deze tijd schilderde hij diorama's. In 1958 werd hij art director van het tijdschrift Esquire, maar in 1964 schakelde hij over naar de functie van redacteur. In 1966 schreef hij (samen met collega Esquire-redacteur David Newman) het boek voor de Broadway-show It's a Bird

Het is een vliegtuig

Het is Superman. De twee werkten vervolgens samen aan het script voor de film Bonnie and Clyde (1967). Het misdaaddrama werd als baanbrekend beschouwd vanwege de openhartige weergave van geweld en seksualiteit, en Benton en Newman ontvingen Academy Award-nominaties voor hun scenario. Benton verdiende vervolgens het schrijven van credits voor Er was een Crooked Man

(1970), What's Up, Doc? (1972), en Oh! Calcutta! (1972).

Regisseren

In 1972 maakte Benton zijn regiedebuut met Bad Company, een iconoclastische western met Jeff Bridges en Barry Brown als een paar ontduikers uit de burgeroorlog die naar het westen trekken, beroven en stelen om zichzelf te onderhouden. De film, die Benton met Newman schreef, vertoont een vleugje zwarte humor, en cameraman Gordon Willis, die dat jaar ook The Godfather opnam, gaf het een opvallend palet. Met dat bescheiden succes kon Benton Esquire verlaten en zich volledig toeleggen op het maken van films.

Benton regisseerde vervolgens The Late Show (1977) vanuit zijn eigen scenario over een ouder wordende privépersoon wiens partner wordt gedood terwijl hij een eigenzinnige vrouw probeert te helpen haar kat te vinden. Art Carney was indrukwekkend als Ira Wells, de gumshoe die uit zijn voegen valt, en Lily Tomlin gaf aantoonbaar haar beste optreden als zijn cliënt die, tot haar verbazing, merkt dat ze voor hem valt. Het volgende project van Benton was het schrijven van het scenario voor Superman, geregisseerd door Richard Donner. De veelgeprezen actiefilm was een kaskraker.

Benton keerde terug naar regisseren met Kramer vs. Kramer (1979), een ontroerende bewerking (geschreven door Benton) van de roman van Avery Corman over een vader die zijn jonge zoon moet opvoeden nadat zijn vrouw hen heeft verlaten. Dustin Hoffman scoorde sympathie als de vader die zijn baan opoffert en van het leven houdt om voor zijn zoon te zorgen (gespeeld door Justin Henry), en Meryl Streep gaf een genuanceerde uitvoering als de vrouw wiens behoefte om 'zichzelf te vinden' rampzalig blijkt te zijn voor degenen die ze achterlaat. De film was niet alleen een enorme kaskraker, maar won ook de Academy Award voor beste film en Benton won Oscars voor de beste regisseur en de beste scenario-aanpassing. Hij werd een veelgevraagde regisseur-schrijver.

De jaren 80

Het duurde drie jaar voordat Benton zijn volgende project, Still of the Night (1982) uitbracht. Een afgeleide thriller (geschreven door Benton en Newman), de film miskraam Streep als een vrouw die verdacht wordt van moord, en Roy Scheider was minder overtuigend dan de psycholoog in Manhattan die probeert vast te stellen of ze de daadwerkelijke moordenaar is of gewoon gestoord. Places in the Heart (1984) was echter meer comfortabel terrein voor Benton. Het drama speelde zich af in zijn geboorteplaats Waxahachie, Texas, tijdens de Grote Depressie, en het kenmerkte Sally Field als weduwe die voor haar kinderen moet zorgen door haar 40 hectare grote katoenveld te bewerken met de hulp van een zwarte arbeider (Danny Glover). De opmerkelijke cast omvatte ook John Malkovich, Lindsay Crouse, Amy Madigan en Ed Harris. Field kreeg lovende kritieken voor haar optreden, won de Oscar voor beste actrice en Benton won weer een Academy Award voor zijn originele scenario. De film werd ook genomineerd voor de beste film.

In 1987 regisseerde Benton Nadine, een komedie die zich afspeelde in het Austin van de jaren 50 in Texas. Kim Basinger gaf een prima optreden als een gekke manicure die bezig is met de scheiding van haar man (Bridges). Wanneer ze naaktfoto's van zichzelf probeert te herstellen, stuit ze op plannen voor een snelweg die een ontwikkelaar (Rip Torn) zou doden om te herstellen. Nadine bleek een teleurstelling aan de kassa.

De jaren 90 en daarna

Benton opende de jaren negentig met een elegante maar gedempte bewerking van Billy Bathgate van EL Doctorow. Het drama uit 1991 draait om een ​​kind uit de Bronx (Loren Dean) die betrokken raakt bij de beruchte gangster Dutch Schultz (Hoffman) en de weduwe (Nicole Kidman) van een rivaal (Bruce Willis). Ondanks een sterke cast en een script van Tom Stoppard kon de film de bioscoopbezoekers niet interesseren. In 1994 regisseerde Benton nog een verfilming, Nobody's Fool. Paul Newman speelde Sully, een vermoeide, cynische klusjesman in een klein economisch depressief stadje in de staat New York. In de bestverkopende roman van Richard Russo is Sully zichzelf voor de gek houden; op het scherm is hij vertederend chagrijnig terwijl hij contact heeft met zijn vervreemde zoon (Dylan Walsh); zijn hospita en voormalig leraar van de achtste klas, Miss Beryl (Jessica Tandy, die stierf kort nadat het filmen was voltooid); Carl, een slimme constructie kingpin (een deskundige beurt door een niet-gefactureerde Willis); en Carl's sexy maar verwaarloosde vrouw (Melanie Griffith). Benton, een bekende perfectionist, gaf in een interview toe dat hij zijn script minstens 20 keer had herschreven, en hij werd beloond met een Oscar-nominatie voor aangepast scenario.

Benton regisseerde Newman in Twilight (1998), een nogal formeel moordmysterie. Vervolgens herwerkte hij met Kidman in The Human Stain (2003), dat gebaseerd was op Philip Roths best verkochte roman; het speelde ook Anthony Hopkins. Na samen met Russo het scenario voor The Ice Harvest (2005) te hebben geschreven, maakte Benton Feast of Love (2007), een middelmatige romance met sterke optredens van Morgan Freeman en Greg Kinnear.