Skirophoria, jaarlijks Atheens festival dat op dorst wordt gehouden op 12 Skirophorion (ongeveer juni / juli). Onder de dekking van een grote witte paraplu, die de bescherming van de zoldergrond tegen de brandende stralen van de zon symboliseerde, de priesteres van Athene (stadsgodin van Athene) en de priesters van Poseidon (god van de zee) en Helios (zonnegod) liep van de Akropolis naar een plaats genaamd Skiron, een gebied buiten Athene op de weg naar Eleusis. Het is genoemd naar Skiros, een Eleusinische ziener die stierf in de strijd tussen Eleusis en Athene (waarin ook de Atheense koning Erechtheus zijn leven verloor). De plechtigheid, die waarschijnlijk een feest was voor de Thesmophoria, is mogelijk gehouden ter ere van de godin Athene; meer betrouwbare tradities geven echter aan dat het ter ere was van Demeter, de godin van de vruchtbaarheid, en haar dochter Kore (Persephone). Het Skira-festival was een van de weinige dagen waarop Atheense vrouwen zelfstandig een evenement organiseerden. In Aristophanes 'Ekklesiazousai was de Skirophoria de periode waarin de vrouwen beraamden om de Atheense vergadering over te nemen.
Twee dagen na het festival, op de 14e van Skirophorion, vond de ceremoniële ossendood of Bouphoria plaats. Ossen werden rond een altaar gedreven waarop graanoffers waren geplaatst. De eerste os die het offer at, werd gedood met een bijl; de moordenaar rende weg. Er volgde een proef, waarbij de bijl schuldig werd bevonden en in zee werd geworpen. De huid van de os was gevuld en onder een ploeg gespannen. Zo werd de sociale orde symbolisch opgeheven en vervolgens weer opgebouwd.
