Lt. General Thomas McInerney - This is High Treason Part 1 (Mei 2024)
Tommy Franks, voluit Tommy Ray Franks, (geboren 17 juni 1945, Wynnewood, Okla., VS), Amerikaanse generaal die, als opperbevelhebber van Central Command (Centcom; 2000-2003), Amerikaanse troepen leidde in de omverwerping van het Taliban-regime in Afghanistan (2001) en Ṣaddām Ḥussein in Irak (2003). (Zie oorlog in Irak.)
Quiz
Historisch Smorgasbord: feit of fictie?
Geen stenen bruggen uit de oudheid overspanden meer dan 300 meter.
Franks groeide op in Midland, Texas. Na twee jaar aan de Universiteit van Texas te hebben gestudeerd, stopte hij om zich bij het leger aan te sluiten. Franks studeerde in 1967 af aan de Artillery Officer School en kreeg de opdracht als tweede luitenant. Kort daarna werd hij bij de 9th Infantry Division in Vietnam geplaatst. In 1969 besloot hij de dienst te verlaten, maar veranderde van gedachten na zijn selectie voor het Bootstrap-programma voor het voltooien van het leger. Hij keerde terug naar school en studeerde in 1971 af met een graad in bedrijfskunde aan de Universiteit van Texas in Arlington.
Franks opmars in de gelederen van het leger culmineerde in zijn promotie in juni 2000 tot commandant van Centcom, de organisatie die verantwoordelijk is voor alle Amerikaanse militaire operaties in een gebied dat uit 25 landen bestaat; in die tijd werd hij ook een viersterrengeneraal. Franks zou naar verluidt aanvankelijk niet goed opschieten met minister van Defensie Donald Rumsfeld, maar de twee ontwikkelden een hechte werkrelatie na de aanslagen van 11 september in de Verenigde Staten in 2001. De dag na de aanslagen beval Rumsfeld Franks om plannen voor vergelding te beginnen. en op 7 oktober 2001 begonnen luchtaanvallen tegen Afghanistan, dat leden van Al-Qaeda herbergde, de islamitische militante groep die verantwoordelijk zou zijn voor de aanslagen in september.
Hoewel de Amerikaanse strijdkrachten in Afghanistan een van hun belangrijkste doelen niet bereikten - het vastleggen of doden van Al-Qaeda-leider Osama bin Laden - werd de operatie na de val van het Taliban-regime als een succes beschouwd. Franks werd vervolgens beschuldigd van het omverwerpen van het regime van Ṣaddām in Irak. Op 20 maart 2003 lanceerden Amerikaanse en geallieerde troepen een aanval op Irak en wierpen snel Ṣaddām en zijn Ba'th-partij omver. Ondanks dit aanvankelijke succes kreeg Franks 'planning en uitvoering van de invasie later kritiek naarmate de gevechten voortduurden.
Na 36 jaar in uniform ging Franks in juli 2003 met pensioen. Zijn militaire onderscheidingen omvatten de Defence Distinguished Service Medal, de Distinguished Service Medal (vijf awards), de Legion of Merit (vier awards), drie Bronze Star-medailles met "V" (voor Valor), drie Purple Hearts, de Air Medal met "V" en de Army Commendation Medal met "V." Daarnaast ontving hij in 2004 de Presidential Medal of Freedom, de hoogste Amerikaanse onderscheiding voor de burger. Franks was later lid van de raad van bestuur van Bank of America, een van de grootste banken van het land, en de National Park Foundation, een particuliere filantropica organisatie. Zijn memoires, American Soldier (geschreven met Malcolm McConnell), werd in 2004 gepubliceerd.
