Werner Munzinger, (geboren 21 april 1832, Olten, Zwitserland - stierf 27 oktober 1875, in de buurt van het meer van Assal, Ausa, Abessinië [nu Djibouti]), de Zwitserse taalkundige en ontdekkingsreiziger, vooral bekend om zijn reizen in wat nu Eritrea is.
Quiz
Bestemming Afrika: feit of fictie?
Alle landen met Guinee in hun naam bevinden zich in Afrika.
Munzinger studeerde natuurwetenschappen, oosterse talen en geschiedenis in Bern, München en Parijs en ging vervolgens naar Egypte om Arabisch verder te studeren. Later, als leider van een handelsexpeditie, ging hij naar verschillende delen van de Rode Zee en vestigde hij zijn hoofdkwartier in Mitsiwa, in het noorden van Abessinië (nu Massawa, Eritrea) aan de Rode Zee. In 1855 verhuisde hij naar Keren en verkende het omliggende gebied de komende zes jaar. In 1861 voegde hij zich bij een expeditie onder leiding van Theodor von Heuglin naar Centraal-Afrika, maar verliet de expeditie in november in het noorden van Abessinië, en ging verder langs de rivieren Gash en Atbara naar Khartoum (nu in Soedan). Daar Heuglin intussen als leider van de expeditie was opgevolgd, reisde hij in 1862 naar Kordofan (Soedan), maar slaagde er niet in Darfur en Wadai te bereiken. Na een kort verblijf in Europa in 1863 keerde Munzinger terug naar de noordelijke en noordoostelijke grensgebieden van Abessinië en in 1865, het jaar van de annexatie van Mitsiwa door Egypte, werd hij in die stad benoemd tot Britse consul. Hij verleende waardevolle hulp aan de Abessijnse expeditie van 1867-1868, onder meer door het bijna onbekende Afar-land (nu Djibouti) te verkennen. In 1868 werd Munzinger benoemd tot Franse consul in Mitsiwa en in 1871 kreeg hij de titel van bey en werd hij door de khedive Ismail tot gouverneur van die stad benoemd. In 1870 bezocht Munzinger met kapitein SB Miles Zuid-Arabië.
Als gouverneur van Mitsiwa annexeerde hij twee provincies in het noorden van Abessinië in Egypte en in 1872 werd hij pasja en gouverneur-generaal van Oost-Soedan. Er wordt aangenomen dat Ismail op zijn advies de Abessijnse onderneming had gesanctioneerd, maar in 1875 werd het bevel over de Egyptische troepen in het noorden van Abessinië ontnomen aan Munzinger, die werd geselecteerd om een kleine expeditie te leiden die bedoeld was om de communicatie met Menilek II te openen, koning van Shewa (Shoa), een potentiële bondgenoot van Egypte. Munzinger verliet de Golf van Tadjura naar Ankober met een troepenmacht van 350 man en een gezant uit Menilek. Bij het bereiken van het meer van Assal werd de expeditie 's nachts aangevallen en werd Munzinger, met zijn vrouw en bijna al zijn metgezellen, gedood.
