Amerikaanse showworstelaars WWE voor het eerst in Amsterdam (Mei 2024)
Ben Hogan, bijgenaamd van William Benjamin Hogan, (geboren 13 augustus 1912, Dublin, Texas, VS - stierf 25 juli 1997, Fort Worth, Texas), Amerikaanse professionele golfer die in het decennium na de Tweede Wereldoorlog oppermachtig werd. Zijn uitzonderlijke wil en rigoureuze oefeningsroutine stelden hem in staat om golf te winnen na een auto-ongeluk (1949) waarbij hij zo ernstig gewond raakte dat hij niet meer zou lopen.
Quiz
Beroemde Amerikaanse gezichten: feit of fictie?
Helen Keller heeft nooit leren praten.
Hogan werd golfprofessional in 1929. Vóór zijn blessure won hij tweemaal het US Professional Golfers 'Association of America (PGA) Championship (1946 en 1948) en de US Open (1948). Hij was ook een drievoudig winnaar (1940, 1941 en 1948) van de Vardon Trophy, die jaarlijks werd toegekend voor het laagste slaggemiddelde in PGA-goedgekeurde toernooien. Hogan was de leidende geldwinnaar op de PGA-reizen van 1940, 1941, 1942, 1946 en 1948.
Na zijn herstel won Hogan nog drie keer de US Open (1950, 1951 en 1953), tweemaal het Masters-toernooi (1951 en 1953) en de British Open (Open Championship) bij zijn eerste poging (1953). Hij won vijf van de zes toernooien waaraan hij deelnam in 1953. Hij verloor ternauwernood zowel de Masters in 1954 en 1955 als de US Open in 1955 en 1956.
Eind jaren vijftig organiseerde hij een golfuitrustingbedrijf in Fort Worth, Texas, en speelde daarna met tussenpozen in toernooien. Laat in zijn carrière werd hij herinnerd voor het schieten van een 66 in de derde ronde van de Masters in 1967. Hij ging met pensioen in 1971, met een carrière van 63 overwinningen.
