Claude Simon Franse auteur
Claude Simon Franse auteur

Claude François My way Comme d'habitude (Mei 2024)

Claude François My way Comme d'habitude (Mei 2024)
Anonim

Claude Simon, voluit Claude Eugène Henri Simon, (geboren 10 oktober 1913, Tananarive [nu Antananarivo], Madagaskar - overleden 6 juli 2005, Parijs, Frankrijk), schrijver wiens werken behoren tot de meest authentieke vertegenwoordigers van de Franse nouveau roman ("Nieuwe roman") die in de jaren vijftig opdook. In 1985 ontving hij de Nobelprijs voor Literatuur.

Quiz

Van Moby-Dick tot Space Odysseys

Wie schreef James and the Giant Peach?

Simon, de zoon van een cavalerieofficier die sneuvelde in de Eerste Wereldoorlog, werd opgevoed door zijn moeder in Perpignan, Frankrijk. Na studies in Parijs, Oxford en Cambridge reisde hij veel en vocht vervolgens in de Tweede Wereldoorlog. Hij werd in mei 1940 door de Duitsers gevangengenomen, ontsnapte en sloot zich aan bij het Franse verzet en slaagde erin tijdens de oorlogsjaren zijn eerste roman, Le Tricheur (1945; "The Trickster"), te voltooien. Later vestigde hij zich in zijn geboortestad in Zuid-Frankrijk, waar hij een wijngaard kocht en wijn produceerde.

In Le Vent (1957; The Wind) definieerde Simon zijn doelen: de fragmentatie van zijn tijd uitdagen en de duurzaamheid van objecten en mensen herontdekken, zoals blijkt uit hun voortbestaan ​​door de omwentelingen van de hedendaagse geschiedenis. Hij behandelde de onrust van de Spaanse Burgeroorlog in La Corde raide (1947; "The Taut Rope") en Le Sacre du printemps (1954; "The Rite of Spring") en de ineenstorting van Frankrijk in 1940 in Le Tricheur. Vier romans - L'Herbe (1958; The Grass), La Route des Flandres (1960; The Flanders Road), La Palace (1962; The Palace) en Histoire (1967) - vormen een cyclus met terugkerende personages en gebeurtenissen. Veel critici beschouwen deze romans, vooral La Route des Flandres, als zijn belangrijkste werk. Latere romans zijn La Bataille de Pharsale (1969; The Battle of Pharsalus), Triptyque (1973; Triptych), Les Géorgiques (1981; The Georgics) en Le Tramway (2001; The Trolley).

Simon's stijl is een mix van vertelling en bewustzijnsstroom, zonder interpunctie en zwaar met zinnen van 1000 woorden. Met zoveel woorden probeerde Simon de voortgang van het leven vast te leggen. Zijn romans blijven ondanks hun schijnbare chaos leesbaar.