Hidalgo, in Spanje, een erfelijke edelman of, in de latere middeleeuwen en de moderne tijd, een ridder of lid van de adel.
De term verscheen in de 12e eeuw als fidalgus, of Castiliaanse hidalgo, zogenaamd een samentrekking van hijo de algo, 'zoon van iets', en het gold voor alle edelen, maar vooral voor de mindere adel als onderscheiden van de magnaten (ricos hombres) en gewone ridders (caballeros villanos). De hidalgos genoten een aantal uitzonderlijke privileges en waren afhankelijk van huren of kantoren. In de 15e eeuw werden ze waarschijnlijk beschouwd als zijnde van christelijke afkomst en daardoor onderscheiden ze zich van voormalige moslims en van converso's, afstammelingen van joden.
De verarmde hidalgo wordt afgebeeld in de anonieme schelmenroman Lazarillo de Tormes en in Don Quichot van Cervantes.
