Ike Taiga, oorspronkelijke naam Matajirō, ook wel Ike no Taiga genoemd (geboren op 6 juni 1723, Kyōto, Japan - stierf op 30 mei 1776, Kyōto), schilder uit het midden van Edo (Tokugawa) periode (1603–1867) die, samen met Yosa Buson, vestigde de bunjin-ga, of literati, schilderstijl, die tot op de dag van vandaag in Japan overleeft. (De stijl was afkomstig uit China en heette voor het eerst Nan-ga, of de 'Southern Painting'-school, van de Chinese kunst; het was nauw verwant aan wetenschap en literatuur.)
Quiz
Dit of dat? Schilder versus architect
Juan Guas
Ike, de zoon van een boer, leerde al op jonge leeftijd kalligrafie en de Chinese klassiekers en werd uiteindelijk een van de toonaangevende kalligrafen uit de Edo-periode. Hij studeerde eerst Nan-ga door middel van een geïllustreerd boek over Chinese schilderkunst, Bazhong huapu (ca. 1620), en werd later beïnvloed door oudere Japanse Nan-ga-schilders als Ryū Rikyō en Gion Nankai, die hij voor het eerst ontmoette rond 1736 en 1752, respectievelijk. In tegenstelling tot de meeste andere bunjin-ga-schilders, die de modellen van de stijl slechts nauwlettend volgden, ontwikkelde hij een vrijere en versterkende stijl, vol vitaliteit en helderheid.
Ike's werken bestaan voornamelijk uit landschappen en portretten, meestal op grotere schaal dan latere bunjin-ga-schilderijen. Onder zijn representatieve grootschalige werken zijn de schermafbeeldingen "The Five Hundred Disciples of Buddha" en "The Western Lake", zowel voor de Mapuku-tempel in Uji, als "Chinese Recluses in a Mountain" (een werk met 10 schermen) van de Henjōkō-tempel op de berg Kōya. Hij werkte samen met Buson om te werken aan illustraties voor Jūben jūgichō (1771; "Ten Advantages and Ten Pleasures"), albums gebaseerd op de gedichten van Li Liweng uit de vroege Qing-dynastie (1644–1911 / 12). Ike deed de illustraties voor de 10 voordelen, terwijl Buson de 10 genoegens deed. Ike leerde zijn vrouw Gyokuran schilderen en zij werd zelf een beroemde schilder.
