Saving Private Ryan Wins Film Editing: 1999 Oscars (Mei 2024)
Jim Carrey, volledig James Eugene Carrey, (geboren 17 januari 1962, New Market, Ontario, Canada), Canadees-Amerikaanse komiek die zichzelf vestigde als een leidende komische acteur met een reeks over-the-top optredens en die lof won voor zijn serieuzere uitbeeldingen terwijl zijn carrière vorderde.
Quiz
Filmschool: feit of fictie?
De Maltese Falcon is een 'film noir'.
Carrey groeide op in en rond Toronto. Op achtjarige leeftijd begon hij gezichten te maken voor een spiegel en ontdekte hij talent voor het maken van indrukken. Nadat Carrey in 1978 de school had verlaten om zijn gezin te onderhouden, werkte hij twee jaar als conciërge in een fabriek. Hij maakte zijn professionele debuut als stand-up comedian in een club in Toronto op 15-jarige leeftijd en in 1979 kon hij de kost verdienen als comedian. Hij schreef het grootste deel van zijn eigen materiaal als openingsact voor strips als Buddy Hackett en Rodney Dangerfield. Bekend om zijn race-energieniveau en hectische improvisatie, had hij een komische aantrekkingskracht die voornamelijk visueel was. Hij was een technisch briljante mimiek en beschikte over meer dan 100 karakteristieken, met een repertoire variërend van Humphrey Bogart tot Kermit the Frog.
Op 19-jarige leeftijd verhuisde Carrey naar Hollywood, waar hij acteerde in films en op televisie; hij behaalde in 2004 de dubbele nationaliteit in de Verenigde Staten. In 1983 speelde hij een rol in de Canadese televisiefilm Introducing
Janet. Het jaar daarop maakte hij zijn speelfilmdebuut in Finders Keepers, gevolgd door een hoofdrol in de film Once Bitten (1985). Carrey speelde toen een intergalactische alien genaamd Wiploc in de komedie Earth Girls Are Easy (1988). Zijn eerste tv-special, Jim Carrey: Unnatural Act (1991), kreeg lovende kritieken en leidde tot een vaste rol in de tv-sketch comedy-serie In Living Color. De show eindigde in 1994 en Carrey concentreerde zich op zijn filmcarrière. Hij scoorde een onmiddellijke hit met Ace Ventura: Pet Detective en had aan de kassa succes met Dumb and Dumber en The Mask (alle 1994). In de laatste film speelde Carrey een timide bankbediende die een hippe, wijsmakende dandy met een groen gezicht wordt als hij een magisch masker opdoet. Zijn optreden leverde Carrey de eerste van verschillende Golden Globe Award-nominaties op. Hij speelde vervolgens in Ace Ventura: When Nature Calls (1995) en speelde de Riddler in Batman Forever (1995).
Na de zwarte komedie The Cable Guy (1996) - die het slecht deed aan de kassa - scoorde Carrey een hit met Liar Liar (1997). In die film speelde hij een snel pratende advocaat die - door een toverspreuk die werd opgeroepen door de verjaardagswens van zijn zoontje - gedwongen werd de waarheid voor een dag te vertellen. Carrey ontving Golden Globes voor zijn werk in The Truman Show (1998), een verhaal over een man die ontdekt dat zijn schijnbaar gewone leven echt een populaire televisieshow is, en Man on the Moon (1999), waarin hij de komiek Andy portretteerde Kaufman. In 2000 verscheen hij in de verfilming van Dr. Seuss's How the Grinch Stole Christmas. Na gemengde recensies te hebben ontvangen voor The Majestic (2001) en Bruce Almighty (2003), kreeg Carrey lovende kritieken voor zijn optreden als man die besluit zijn herinneringen aan een voormalige vriendin te laten wissen in Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004). Vervolgens speelde hij in films als Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (2004), de mysteriethriller The Number 23 (2007) en Yes Man (2008).
In 2009 gaf Carrey de stem van Ebenezer Scrooge in A Christmas Carol, een geanimeerde bewerking van de roman van Charles Dickens. Dat jaar speelde hij ook als een homoseksuele oplichter die, terwijl hij in de gevangenis zit, verliefd wordt op een medegevangene in de duistere komedie I Love You Phillip Morris. In de familiekomedie Mr. Popper's Penguins (2011), gebaseerd op het gelijknamige kinderboek, portretteerde Carrey een zakenman die verschillende ezelspinguïns erft. Zijn latere kredieten omvatten The Incredible Burt Wonderstone (2013), Kick-Ass 2 (2013) en Dumb and Dumber To (2014). Carrey sloeg een nieuwe richting in met Dark Crimes (2016), een sombere thriller gebaseerd op een New Yorker-artikel uit 2008 over een politieagent die een moord onderzoekt die lijkt op een moord in een misdaadroman. Vervolgens speelde hij als een populaire presentator van een televisieshow voor kinderen die te maken had met een recente tragedie in de televisieserie Kidding (2018–). In 2020 keerde Carrey terug naar het grote scherm met de familiekomedie Sonic the Hedgehog.
In 2017 onthulde de korte documentaire Jim Carrey: I Needed Color Carrey's groeiende interesse in schilderen en beeldhouwen. Hoewel kunstcritici zijn werk bespotten, bleef Carrey kunst beoefenen en tweette hij regelmatig politieke cartoons die Pres bespotten. Donald Trump en zijn administratie.
